how to get over your oldest crush

ongeveer 24 jaar, zo lang ken ik hem al. Mijn oudste vriend, T.
De eerste 12 jaar van ons leven was het altijd alleen hij en ik. Wij deden alles samen als kind en ontwikkelden een hechte band. Er kwamen ook wat gevoelens bij kijken, maar als kind konden we dit allebei nog niet zo goed plaatsen. Hij was heel verlegen en maakte moeilijk contact met andere mensen. In de pubertijd maakte ik nieuwe vrienden en kreeg ik nieuwe interesses. We groeiden iets meer uit elkaar, maar bleven contact houden.

Ik kreeg op mijn 17e mijn eerste vriendje, maar ik bleef met T. in mijn gedachten zitten en bleef hopen op een relatie met hem ooit. We hielden contact, meestal via digitale weg, maar ik was te verlegen om mijn ware gevoelens voor hem te uiten. Mijn relatie met mijn eerste vriendje liep op de klippen. Ik was intussen 19 en wilde weten welke kant ik uit kon met mijn leven. Ik ben eens naar hem toe gegaan en heb voorzichtig een gesprek met hem aangeknoopt over relaties.
Hij vertelde dat hij nog niet toe was aan relaties en daar ook nog niet mee bezig was. Hij stortte zich op zijn studies en interesses. Ik heb toen voor mezelf besloten dat het tijd was om hem iets meer los te laten. Al hielden we wel contact, na het middelbaar zagen we elkaar fysiek bijna nooit meer. We bleven echter toevallig wel in hetzelfde dorp wonen.

Ik ben intussen gelukkig getrouwd met een lieve, zorgzame en respectvolle man waarmee ik al enkele jaren samen ben.
De laatste maanden sturen T. en ik meer berichten naar elkaar. We wilden weten hoe het met elkaar ging en wat de ander intussen deed met zijn/haar leven.
Hij vertelde me intussen dat hij vroeger iets te gefocust was op zijn studie en dat hij intussen meer sociale contacten kan leggen en ervoor open staat om een relatie te beginnen. Hij vertelde ook nog dat hij vroeger bij mij beter had moeten communiceren, waaruit ik opmaak dat hij zelf ook wel ergens spijt heeft.

Ik ben enerzijds blij voor hem dat hij zich eindelijk meer durft open te stellen, maar langs de andere kant was dit een stomp in mijn maag, omdat hij nu alles vertelde waar ik 10 jaar geleden zo op hoopte. Gisteren zei hij me dat hij naar een evenement in de buurt zou gaan en daar misschien een meisje zou tegen komen die hij had leren kennen. Hij vertelde dat ze gewoon een vriendin was, maar ik werd misselijk bij de gedachte alleen al.
Het was alsof ik liefdesverdriet ervaarde bij het lezen van dat bericht. Ik kreeg plots 10 schoppen in mijn maag.
Ik weet niet wat ik met deze gevoelens moet doen.
Het is eigenlijk echt niet oké dat dit mij allemaal nog zo veel doet. Ik heb tenslotte al jaren een vaste relatie en hij heeft nog nooit een relatie gehad. Ik zou hem dit moeten gunnen en ik heb zoveel jaar geleden besloten om voor nieuwe relaties open te staan... Toch kan ik het tot op de dag van vandaag moeilijk loslaten dat wij nooit een koppel geweest zijn, dat mijn gevoelens voor hem nooit helemaal beantwoord zijn geraakt.

Begrijp mij niet verkeerd, ik hou zielsveel van mijn man en hij is de liefste man die ik me maar kan wensen en heb een heel goede relatie. We denken zelfs aan kinderen.
Toch doet T. nog steeds iets met me, zeker nu hij veranderd is in de persoon die ik wilde dat hij was toen we nog pubers waren.
Ik heb al vaak gedacht om al het contact met hem te verbreken, maar dat kan ik niet. Wij hebben zo veel mooie herinneringen samen en zijn samen opgegroeid, ik wil onze vriendschap niet verpesten.

Ik kan dus echt wel wat tips gebruiken. Hoe raak ik over mijn crush op mijn oudste vriend zonder onze vriendschap kwijt te raken?

01 jul 2024 - meld ongepast verhaal

Lithoeva, vrouw, 29 jaar

Acquario dinsdag 02 juli 2024 05:34
Dit klinkt misschien heel hard, maar ik zeg dit zonder oordeel naar jou. Maar ik zou hem helemaal loslaten, in liefde. Je geeft aan dat je hem nooit bent vergeten, en dat het je pijn doet dat hij nu openstaat voor een relatie met een ander. Ergens romantiseer je wat had kunnen zijn tussen jullie. Maar de realiteit is dat je nu een man hebt en een gezin wil stichten. Als je contact met hem blijft houden en jullie berichten blijven sturen, voed je 'dat wat had kunnen zijn'. Je gaat dan óf steeds verder de grens opzoeken en die fantasie voeden, of jezelf steeds ellendiger maken door het contact te behouden. Ik snap je sentiment volledig, maar wees realistisch: je hebt je keuze jaren geleden gemaakt door een huwelijk aan te gaan. Je weet wat je hebt met je man, hij is respectvol en zorgzaam zeg je. Wat je met je vriend hebt is een fantasie van wat had kunnen zijn, met iemand die nog geen ervaring heeft met relaties. Koppel je fantasie los van de realiteit en besef wat je hebt. Of ga voor je huwelijk en je gezin, en laat je jeugdvriend los, of kies voor je jeugdvriend en laat je man los, als je denkt dat je écht een fout begaat door die jeugdvriend te laten gaan. Maar het heeft heel weinig zin om je fantasie te blijven voeden door hem berichten te blijven sturen en jezelf steeds pijn te doen door te horen dat hij iemand heeft ontmoet. Hoe meer energie je daarin steekt, hoe meer je je huwelijk in de steek laat en ook je (toekomstige) gezin, en daarmee ook jezelf.

Nogmaals, ik heb geen oordeel over jou. Dit is menselijk, en je kunt niets doen aan het feit dat je die gevoelens hebt. Maar je hebt wel in de hand in hoeverre je die gevoelens je leven en je toekomst laat bepalen, en wie je er uiteindelijk mee kwetst. Het hart is een misleidend iets; de ene dag wil het dit, de andere dag wil het dat. Ik wens je veel wijsheid toe in deze lastige situatie.
Groningse dinsdag 02 juli 2024 14:31
Helemaal eens met Acquario. En probeer je eens in te beelden als je man zo'n vriendschap zou onderhouden met een oude crush van vroeger ? Zou je dat leuk vinden ? Ik denk dat je het antwoord wel weet.
SweetGirl dinsdag 02 juli 2024 16:25
Het zou ook zomaar je tweelingziel kunnen zijn? Misschien dat het daarom zo moeilijk is om hem los te laten. Want dat lukt dan niet. Hoe hard je ook je best doet. Tweelingzielen hoeven trouwens geen liefdesrelatie met elkaar aan te gaan. Jullie helpen elkaar om te groeien.
Lithoeva woensdag 03 juli 2024 08:25
@acquario en Groningse: bedankt voor jullie reactie. Ik wist dit zelf ook wel, maar het helpt wel als iemand anders dit nog eens duidelijk maakt... Het is niet evident voor mij om hem na al die jaren te kunnen loslaten, ik hoopte om nog vrienden te kunnen blijven...

@sweetgirl: mooie reactie, maar in realiteit weet ik niet hoe ik die relatie dan moet laten standhouden zonder mijn huidige liefdesrelatie in gevaar te brengen. Die gevoelens blijven ergens wel bestaan, vrees ik? Tenzij ik een manier vindt om die weg te laten gaan.
Acquario woensdag 03 juli 2024 12:40
@Lithoeva inderdaad. Als er hevige emoties in het spel zijn, of als het een emotionele aangelegenheid is die lang duurt zoals in jouw geval, dan is het heel verleidelijk om alle opties helemaal te ontdekken zodra er een opening ontstaat.

Vrienden blijven is eigenlijk, oneerbiedig gezegd, ook een manier van jezelf voor de gek houden. Want je houdt ook op een vriendschappelijke manier van hem, maar je hoopte altijd op meer en het feit dat het je steekt dat hij misschien een ander treft, zegt genoeg over de intenties van je gevoelens en de kant die je eigenlijk met hem op zou willen. Je huwelijk maakt dat dat nu niet mogelijk is, dus het gevaar dat nu op de loer ligt, is het zo ver mogelijk oprekken van de grenzen, zonder dat het je huwelijk echt schaadt, of erger: zonder dat je man erachter komt. Zodra je dat proces eenmaal in gang hebt gezet, wordt het steeds moeilijker om het later af te kappen. En als je het dan hebt afgekapt, zul je je man nooit meer recht in de ogen kunnen aankijken.

De gevoelens die je voor hem hebt, zullen inderdaad altijd ergens aanwezig blijven zodra je met hem geconfronteerd wordt, maar ook omdat het een beeld, een fantasie is in je hoofd van wat had kunnen zijn, dus het verhaal is nooit 'af' in je hoofd. Het beste is om in je hoofd beide wegen te bewandelen; je man bedriegen (op welke manier dan ook) en met je jeugdvriend verder gaan, en niet weten waar je aan begint. Het kan goed gaan of slecht gaan. Of voor je huwelijk gaan en je jeugdvriend loslaten, met een duidelijk beeld van de toekomst. Er is geen goed of fout, maar het is belangrijk dat je beide routes voor je ziet en dan met je volle verstand een keuze maakt, en daar ook helemaal achter gaat staan (en blijft staan). Dat is de enige weg om berusting te vinden in deze situatie.

Als je dit contact geheimhoudt voor je man en de grenzen blijft opzoeken met je vriend, besmet je je huwelijk, zul je nooit de volledige voldoening krijgen waarop je hoopte met je vriend (want; écht ervoor gaan kan niet), en je besmet ook je eigen eer en geweten. Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Durf voor jezelf te bepalen wat jij belangrijk vindt in je leven, neem je besluit met je redelijke verstand en sluit het hoofdstuk vervolgens af.

Ik ken je niet, maar ik neem de tijd om uitgebreid te reageren, omdat dit beslist een kruispunt in je leven is met ontzettend verstrekkende gevolgen als je dit besluit niet met de grootst mogelijke prudentie tegemoet treedt.
Lithoeva donderdag 04 juli 2024 18:33
@acquario: bedankt om de tijd hiervoor te nemen. Dat apprecieer ik!

Je hebt gelijk dat de gevoelens steeds gevoed worden van zodra ik met hem in contact kom en ik besef dat je reactie klopt als een bus, maar het probleem is dat onze ouders elkaar kennen en we in hetzelfde dorp wonen, dus zelfs als ik ervoor zou kiezen om mij volledig op mijn huwelijk te focussen, dan nog kan ik hem niet helemaal uit mijn leven bannen en ga ik hem nog blijven tegenkomen vermoed ik... Dat vind ik er ook zo lastig aan...
Acquario vrijdag 05 juli 2024 13:57
Ik begrijp dat het lastig is. Als jullie in hetzelfde dorp wonen, blijft de kans bestaan dat jullie elkaar onverwacht tegen het lijf lopen. Daarom is het verstandig om voor jezelf een besluit te nemen. Als je hem dan tegenkomt, zul je anders reageren dan wanneer je nog openstaat voor zijn aandacht op die manier. En tot slot: het is beter om verleiding in zijn geheel te ontlopen wanneer je deze verwacht, dan jezelf te tarten en hem (blijven) opzoeken. Het valt zwaar zo'n besluit te nemen, omdat jij degene bent die het offer brengt. Had hij de deur dichtgegooid, dan was het verhaal af en kon je verder. Ik hoop met heel mijn hart dat je berusting vindt.

Een huwelijk, of liefde in het algemeen, is niet alleen een houden van, maar betekent soms ook grote offers brengen, strijd leveren, en soms ook bewust voor elkaar (blijven) kiezen. Het is het mooiste wat je voor je geliefde en ook daarmee voor jezelf kunt doen. Want als het goed is, vormen jullie een eenheid; al het goede wat hem overkomt, daar deel jij in mee. En al het kwaad dat hem ten deel valt, zal jou ook treffen. Wat je zaait, zul je oogsten.

Wees mild naar jezelf, maar wees rechtvaardig en eerlijk. Ik hoop dat deze beproeving zowel jou als persoon, maar ook de verbinding met je man uiteindelijk zal verrijken Alle goeds.
Lithoeva donderdag 11 juli 2024 13:18
@acquario: klopt helemaal... Ik wil jou oprecht bedanken voor jouw advies. Je hebt me enorm geholpen ❤️

O 01 jul 2024 how to get over your oldest crush ( 8 )
O 20 sep 2016 there's a danger in loving somebody too much*
O 24 jul 2015 Fool in love *
O 16 jan 2014 Dream Away * ( 1 )
O 29 dec 2013 vragenlijstje :)
O 14 dec 2013 oudejaarslijstje
O 06 dec 2013 Best Friend **
O 29 nov 2013 nicknames? ( 6 )
O 06 nov 2013 Wake me up cover (sytycd) ( 2 )
O 22 okt 2013 Let it go - Demi Lovato ( 2 )
O 21 okt 2013 -
O 18 okt 2013 </3
O 02 okt 2013 fotokaders.. vraagje ( 6 )
O 26 sep 2013 -the vow
O 25 sep 2013 not the end

vorige volgende