Ik heb een verschrikkelijke lieve dochter en elke glimlach van haar maakt al het geschreeuw en gekrijs dubbel en dwars goed.
Ik had er zelf nog niet zo bij stil gestaan ik dacht gewoon het zal er wel bij horen tot het consultatie bureau aangaf dat Sofia een huilbaby is
Ze huilt soms dagen achter elkaar sommige dagen zelfs dag en nacht zonder dat daar echt een reden voor is.
Het is verschrikkelijk zwaar niet eens het slechte slapen of het niet slapen maar het ontroostbare gehuil breek elk hart
Nu hebben we al een vaste routine en heel veel rust en regelmaat en het gaat de betere kant op en dat is voor Sofia heel fijn.
Maar dat betekent dat wij voorlopig geen kraambezoek meer doen en dat leverde mij weer heel veel stress op.
De mensen die wij wouden dat ze Sofia meteen zagen hebben we gehad maar nu zijn er nog een paar familie leden van manlief z'n kant die zichzelf heel erg belangrijk vinden (wat ze dus voor ons niet zijn ze hebben namelijk er 2 jaar over gedaan om mijn naam te onthouden) en juist die mensen snappen niet dat de gezondheid en rust van Sofia nu even belangrijker is dan hun kut bezoekje. Resultaat? Mama in de stress en Sofia meer huilen.
Ze blijven op foto's reageren op social media dat ze haar snel willen zien en al die onzin er om heen.
Ik heb gister mijn schoonmoeder maar een berichtje gestuurd in de hoop dat zij haar familie duidelijk kan maken dat ze toch echt even pech hebben.
Ze zullen nog genoeg mogelijkheden hebben om haar de rest van der leven te zien en dan is het jammer voor hun dat dat niet kan wanneer hun dat willen.
Laten we hopen dat het tot ze doordringt en ze ons even met rust laten.