huilen
ik zou willen huilen,
gewoon huilen,
de woede van binnen is werkelijk niet te stillen,
slechts *kusjes* zouden me bevrijden, en die die zijn soms gewoon niet daar,
niet omdat ze er niet willen zijn, maar soms is het niet mogelijk,
en ik kan wel van alles opnoemen, maar dan word ik alleen maar kwaaier.
liefst zou ik nu ff in je armen schuilen om te huilen,
liefst
de psych zeg dat ik ontwijkend gedrag vertoon, misschien moet ie volgende keer maar horen over de woede.
ik zou zo graag willen dan de mens, de mens, zij die zich "normaal" noemen en "mens" zich dingen gingen realiseren,
maar dat is een hoop te ver geloof ik,
dat doet me huilen.
en lief, t is niet besmettelijk.
maar mensen moeten eens stoppen met zo dom doen, ik kan er echt niet meer tegen.
je kan moordenaars veroordelen, maar probleem is dat de moordenaars misschien wel betere mensen zijn dan zij die opdracht geven tot moord.
kijk in die godvergeten spiegel mensen, jullie zijn de verschrikkelijke mensen die zo erg zijn en de wereld verpesten.
maar nee die realisatie komt niet.
ik kan wel huilen, tranen die maar net niet over die oogleden willen rollen.
ik wil je zo graag vast houden en kusjes geven nu, gewoon om dat er niets belangrijker is
en een ieder die dat ontkent heeft nooit lief gehad en begrepen waar het om draait in het leven.
met dat soort mensen wil ik niet meer te maken hebben, walchelijke mensen die de liefde en *kusjes* verwaarlozen voor een beter leven met geld en grotere betere dingen.
straks, straks als wij sterven, dan zal er geen hemel meer zijn geen hel
dan zijn er geen plekken meer dan totale vergetelheid voor jullie liefde loze materialistische clonen.
want werkelijk meer zijn jullie niet, niet bezig met zelfontplooiing en ontwikkeling.
als ik zou zeggen dat dit allemaal al geweest is, dan zeggen jullie dat het niet zo is,
en misschien klopt dat wel, maar ach rome was neit in een dag gebouwd, maar binnen een seconde was het neer gegaan.
lief, ik lief jou,
en dat is het enige dat me op de been houdt,
al het andere is slechts bijzaak.
figuranten in een leven,
slechts de mensen in het hart zijn belangrijk,
en hoe ik niet van hierarchie houd, wij staan boven aan,
en de rest, is over het algemeen slechts een blok aan het been,
en vertaal dat maar in het hebreews of sumerisch,
de rest is slechts satana, en nu is het aan hen om een plaatsje in mijn hart te verwerven of daar te blijven.
ik lief jou,
*kusje*
monster, man, 47 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende