O nee, dit is echt vreselijk. Een jongen vindt mij leuk en ik hem gewoon totaal niet. Ik heb hem al eerder de bons gegeven, maar hij blijft proberen. Dus ik heb vandaag een appje gestuurd dat ik niks in hem ziet en ik wenste hem veel succes in zijn verdere leven. (miss een beetje hard ;0 )
Maar ik ben gewoon ontzettend verliefd op een ander. Hij is gewoon het einde. Hij is lang, gespierd en super knap. Als ik hem zie, dan ben ik echt in de zevende hemel. Mijn hart maakt dan echt een driedubbele salto! Alleen hij is wel het tegenovergestelde van mij. Hij rookt, drinkt zich ieder weekend helemaal lam en is aan de drugs…
Echt iedereen verklaart me voor gek. Maar ik hou zo ontzettend veel van hem en hij is echt degene waar ik ooit mijn leven mee wil delen. Maar die andere mensen he..die zijn altijd zo negatief. En daar heb ik een hekel aan. Dan denk ik echt: Gun mij ook geluk in het leven.
Hij is gewoon zo………fantastisch lief, leuk, schattig, stoer enzzzzzzzzzzzz. Elke dag denk ik wel 1000x aan hem. Als ik wakker wordt is hij er meteen. Als ik naar bed gaat, is hij er. Ik heb al zo vaak over hem gedroomd. Dat hij mij vroeg, mij kuste, mij liefhad.
Maar ik zie hem bijna nooit meer. Zal ik je nog wat vertellen. Ik ben al 4 jaar op hem verliefd. Wij wisten niet van elkaar dat wij elkaar in de tweede al super leuk vonden. Dat kreeg ik een jaar geleden (toen hij al niet meer bij mij op school zat) te horen van een vriend van hem. Ik heb gejankt. Ik was hem gewoon kwijt, terwijl ik zoveel van hem hou. Ik kwam hem pas weer tegen. Toen deed hij weer gewoon super lief enzo..
Ik mis hem echt extreem en ik heb het gevoel dat niemand zijn plekje in mijn hart kan innemen.
Hoe kan ik hier ooit verder mee leven????