Goedemorgen, nog steeds
Daar ben ik weer even, kan de slaap niet vatten.
Ik schreef in het voorstel stukje dat zoon 8 een druk baasje is, dat heeft hij gelukkig niet van een vreemde
Goed hij spant de kroon, zowel in het hoofdje als in zijn doen en laten...ik voornamelijk druk in het hoofd.
Vorige week hebben we te horen gekregen dat zoon 8, voetbaltalentje (en dat zeg ik niet alleen omdat ik zijn mama ben
maar daar schrijf ik later meer over.) a.s. Zondag tijdens de bekerfinale Feyenoord - FC Utrecht met de spelers van FC Utrecht het veld op mag lopen!
Dat was met recht een ware jongens droom die hem niet gelukkiger kan maken.
Maar als ik had voorzien wat er nu al een paar dagen speelt had ik beter mijn eigen enthousiaste mond nog even kunnen houden!
Heb het weekend niks anders gehoord dan de vraag:
'Heb je al een mail gehad met WIE ik het veld op mag lopen????'
Mijn standaard antwoordt, 'Nee lieve jongen, helaas nog niet...'
Ik moet zeggen dat ik hem begrijp hoor! Ben net zo hyper als hem en net zo benieuwd wie hij mag vergezellen.
In deze dagen is de mail beloofd met details dus toch maar een beroep doen op dat geduld wat we niet hebben