I fucked up
Ik ben niet de eerste en ik zal zeker niet de laatste zijn die een slachtoffer is van pesterijen. Ondanks ik mezelf haat, heb ik medelijden met mezelf. Ik heb me in de problemen gewerkt opdat mensen me zouden leuk vinden en me niet meer zouden pesten. Ik heb geld uitgegeven dat ik niet eens heb, ik heb dingen gedaan waar ik niet trots op ben. Ondanks al die dingen word ik nog steeds gepest. Niemand pest me in mijn gezicht, alleen maar achter me rug om. Mijn familie heeft een reputatie (vechten) waardoor ze me niet uitlachen in mijn gezicht. Er zijn zoveel vriendschappen stuk gegaan door dat gepest. Mensen lachen mij uit, dus ook de mensen die met mij omgaan waardoor mijn 'vrienden' het niet zagen zitten om met mij te praten buiten de klas. Maar ze durven het me ook niet vertellen maar ik merk het gewoon. Ze zien hoe ik uitgelachen wordt en hup.. ze moeten ineens met z'n allen naar het toilet. Ik heb het op school verpest, ben twee jaartjes moeten blijven zitten en dit wordt mijn derde. Begrijp me niet verkeerd, ik ben niet dom ofzo maar ik ben lui en ik ben mentaal gewoon op waardoor ik geen moeite steek in school. Ik vind onderwijs heel belangrijk maar ik kan dat gewoon niet aan. Mijn familie betaalt voor alles omdat ik niet eens aan een baantje kan geraken omdat niemand me aanneemt (waarschijnlijk omdat ik een lelijke trut ben). Ik heb alleen maar boetes, die mijn ouders ook moeten betalen. Ik ben een lastpost, nothing more, nothing less. Zelfs nu ze op vakantie zijn, verpest ik het een beetje doordat ze deze dure behandeling in het ziekenhuis moeten betalen. I'm done. Slaapwel.
belieberr, vrouw, 30 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende