In me nakie staar ik in het donker.
Geen enkele droom die mij helpt ontvluchten aan de werkelijkheid.
De vermoeidheid is er maar de slaap laat op zich wachten
Zodat mijn gedachten niets anders kunnen dan spinnen als een tevreden kat.
Ik haat je, Ik haat je, Ik haat je
Een straal maan licht verlicht mijn gezicht terwijl ik in mijn Eigen ogen staar
Ik zou het moeten weten, Ik moet het doen, Ik zou het moeten kunnen.
Ik klim, ik vecht, ik schreeuw.
Maar ik zou inmiddels beter moeten weten, Hulp komt er nooit..
Jij zou mij moeten zien, mijn pijn moeten voelen.
Maar de confrontatie van je Eigen evenbeeld durf je niet eens aan.
De angst voor jezelf, Het verdriet voor mij.