i'm back.. hernia en morfine

tis bijna vier jaar geleden dat ik geschreven heb, dus ik ga maar s schrijven weer.
in de afgelopen vier jaar tijd, ben ik getrouwd en verhuisd naar een prachtig nieuwbouwhuis.

Heb ook iemand die langs komt elke week om met me te praten over mn psychische toestand en hoe het beter kan gaan. Ben laatst na een lange tijd naar het ggze geweest om s eindelijk een goeie diagnose te krijgen, heb al zo'n beetje alle diagnoses gekregen die er zijn: schizofreen, manische-depressief, borderline, ptss en wilde nu wel s weten wat t nou echt was. Nou de voorlopige diagnose is borderline met een angststoornis en stemmingsstoornis. maar welke dat precies zijn hoor ik nog. Binnenkort begin ik eerst met een op een gesprekken met een spv'er en een psychiater voor mn medicijnen. Blijkbaar zijn de medicijnen die ik krijg daar kom je 20 kilo van aan, daarbij mn schildklier die t niet doet, en de vele andere medicijnen die ik slik die dikmakend zijn, vandaar dat ik niet afval wat ik ook doe.
Verder gaat t redelijk goed , alleen word ik soms gek van mezelf.. vandaar dus de ggze hulp nu.
Ook ben ik heel gelukkig met mn man, en met de familie gaat t ook weer goed.. Alleen nog niet 100 procent tussen hun en mn man.

Ik lig nu alleen op de bank met een hernia (rug). Ik verga al 2 maanden van de pijn van de pijn en heb na vanalles geprobeerd te hebben nu morfine voor de pijn. foto's enzo zijn genomen. Kreeg vorige week morfine, en werd er helemaal gek van, jeuk overal, duizelig en super depressief. Blijkbaar is t hartstikke slecht om morfine te krijgen als je ook depressief bent. Dus daar stopte ik mee, kreeg ik morfinepleisters. Ik verga van de pijn dus ik dacht ik kan t altijd proberen. Nou t werkt dus niet... heb dus wel bijwerkingen, jeuk en duizelig en ziek, maar niet depressief gelukkig, anders was ik meteen gestopt, want dat is niet slim... maar het werkt dus niet, verga nog steeds van de pijn. De dokter zegt dat ik pas naar de neuroloog kan als ik niet meer op mn been kan staan, en mn plas niet op kan houden, pas echt verlammingsverschijnselen dus, nu heb ik alleen last van een slapend been. Over anderhalve week moet ik terugkomen bij de dokter. Dan wil ik toch echt naar de neuroloog, want de pijn en t slapen van de been wordt steeds erger.. superirritant.

Nou nu kom ik sneller terug hoor