Pff.. Ik moet echt iets doen..
Een sport ofzo
Iets waarvoor ik kan leven, waar ik naar uit kan kijken..
Voor nu is mn toekomst nog veelste open, en dat beangstigd me. Ik wil weten wat dr gaat gebeuren, die zekerheid heb ik nu nodig en zal ik altijd nodig hebben.
T. en ik zijn dr achter gekomen dat praten in een relatie best (heel erg) belangrijk is..
En ookal wil ik hem niet altijd vertellen hoe ik me voel probeer ik dat nu toch te doen, Ik moet proberen het gevoel los te laten, het idee dat ik hem weer kan kwijtraken..
Het is moeilijk om te zeggen omdat dit niet de eerste keer is. maar voor mijn gevoel gaan we eindelijk vooruit. We luisteren naar elkaar, we proberen elkaar te helpen (voor zover ik geholpen kan worden)..
En ik zit eraan te denken om gewoon een nachtje bij hem te gaan slapen ofzo... Gewoon om de rust in mezelf weer terug te vinden..
Ik heb gister eindelijk kunnen zeggen dat hij meer betekend voor mij dan hij ooit zal weten..
Iets dat ik al maanden in me hoofd heb zitten..
Hij zei: 'Ik hou van je' en ineens kreeg ik het gevoel dat hij het meende.
Het voelde goed, om weer die rust in hem te zien. Even bij hem te kunnen uithuilen, hem te kunnen vasthouden
Het voelt goed om te weten dat hij weer van mij is. En dit keer laat ik hem niet zo makkelijk meer gaan..
XX FH