Het was veel te lang geleden dat ik een boek gelezen heb, terwijl ik juist altijd zoveel las.
Nu had de moeder van mijn vriend laatst haar boekenkast leeg geruimd en mocht ik zoveel boeken meenemen als ik wilde. Ze had echt zoveel (goede) titels die ze in de
"te verkopen op koningsdag" dozen had gestopt, dat ik een volle boodschappentas aan boeken voor mij en mijn moeder kon meenemen zonder me ook maar schuldig te hoeven voelen.
Dat was een paar weken geleden, inmiddels heb ik het bovenste boek uit de tas gepakt en gelezen:
IJsstation van Matthew Riley.
Het is echt veel te spannend. Ik heb het praktisch in één keer uitgelezen (zondagnacht tot veel te laat, gevolgd door vanmorgen toen ik veel te vroeg gewekt werd). Het boek ziet er echt heel dik uit, al zijn het maar 400 pagina's, zodat mijn moeder vroeg hoe laat ik het gister gemaakt had.
-0100 ofzo, nu was ik ook pas om 2300 thuis
IJsstation is zó geschreven dat het bijna hetzelfde is als een film kijken. Er staan overal hints tussen de regels door en worden beschrijvingen gegeven waarvan later weer duidelijk wordt waarom zo of waarom juist dat. Het is alsof je precies weet wat er gaat gebeuren en wat de slechterik gaat doen, maar de hoofdpersonen niet, en je steeds weer denkt: NEE NIET DOEN ALSJEBLIEFT.
En dan heb je nog de delen waarbij je denkt "maar hij deed..." en "idioot, kijk achterom" omdat je eigenlijk al weet wat er gaat gebeuren.
Mijn fantasie is misschien wat (te) levendig. :^)
Maar goed,
een aanrader dus ^^