Ik ben stout.

Tijdens Engels op school, was het een chaos.
Dat is altijd zo bij Engels, maar dit was heel erg.
De lerares is pas een docent geworden dus is nog heel soft.
Dan is het leuk om mee te sollen.
We zaten in een lokaal waar de tafels in een U-vorm zaten.
Meestal zitten we gewoon naast elkaar.
Dus door die opstelling werd het nog chaotischer.
Jongens waren met propjes aan het gooien, meisjes waren aan het giechelen..
Blablabla..
Ik en mijn beste vriendin zaten naast elkaar en zaten met 2 jongens te praten.
1 jongen zat al een tijdje propjes naar ons te gooien.
En ik zat een beetje in over thuis.
Toen gooide hij een propje naar me, en ik stond op, hij kromp in elkaar, en toen ging het ineens heel snel.
Het leek net alsof ik geen controle over mezelf had, ik was het zat.
Ik rende achter hem aan, de hele klas door.
Iedereen lachen, juichen enz.
Maar dat boeide me niet, ik wou dit niet meer.
Ineens hoorden we de juf zeggen: ga maar naar buiten.
Wij snel de gang op.
Komt ze uit de klas en zegt dat we naar de dienstkamer moesten. ( Voor degene die niet weten wat een dienstkamer is, dat is een soort klein lokaaltje bij de receptie als je waarschuwingen heb gehad, of meteen de regels heb overtreden. )
Wij kwamen daar aan, ( gewoon kletsen, het was al weer over. ) en de les duurde nog 5 minuten.
Dus, wij formulier invullen en nog 2 minuten wachten op kopie.
Terug naar lokaal, de bel was al gegaan dus er was al een andere klas.
Vroeg die hele klas aan mij: ''Hé, die kennen we nog niet, wie ben jij?'' ik gaf geen antwoord, was een beetje pissed.
Ik kom bij dat bureau, zegt zo'n jongen ''Ben je eruit gestuurd? Aight.'' en hij pakte mijn formulier af.
Pfft, dat ook weer.
Blijkbaar had een vriendin van mij het voor me opgenomen en zei dat ik een beetje sad was over thuis, en dat hij me uitlokten.
Aardig van haar. Dus wil de juf volgende week met me praten.
Naja, we moesten ( ik en die jongen. ) snel naar gym, en ik kom daar, omkleden en naar de zaal.
Iedereen; Hé, wat was er? En hoe was het in de dienstkamer ( vriendinnen, ik heb brave vriendinnen. >.< ).
En ineens zeg maar die 'populaire kindjes' helemaal tegen mij praten en bal naar me gooien.
Terwijl ik meestal ontzettend ontzichtbaar voor hun ben en hun 'emotje.'
Naja, naar huis, ik fiets weg met vriendinnen, zegt zo'n groepje. ''Heeii D!''
WTF? Wat moeten ze van me, ik ben liever ontzichtbaar dan een pispaaltje die iemand achterna heeft gezeten en naar de dienstkamer moet.
Liever 'braaf kind' en misschien de kans krijgen om popu te worden dan popu te worden door 'brutaal te doen, met een attitude.'
Ik hoef trouwens toch helemaal niet populair te zijn.
Ik ben blij zoals ik nu word behandeld.

Shout.