Vandaag gezellig een geshopt met mijn 2 vriendinnen.
1 van hun ga ik de laatste tijd veel mee om, maar vandaag was het toch net ietsjes anders.
Ze waren alleen met hun twee bezig en jaa het voelde net alsof ik er niet was.
Hun zaten daar te lachen en ik liep er maar een beetje bij.
Dit doet het meisje waar ik vaak mee omga wel vaker.
Ik bedoel, ik kom vaak voor haar op zij nooit voor mij.
en ze is zo bang om ruzie te maken, maar ze heeft altijd wel iemand nodig, die voor haar klaar staat.
Ik kan niet echt met mijn problemen met haar praten ze draait er toch om heen.
en ik besef iets.. ik had een BFF.. een veel lievere vriendin die wel voor me op kwam als ik haar nodig had.
De laatste tijd ga ik niet vaak om met mijn (ex)BFF, ik weet wel dat ze problemen heeft en ik moet haar helpen.
Ze komt af en toe langs, om te praten. Ze blijft contact met me houden maar ik deed er niet zoveel mee.
Ik gaf liever aan dat andere meisje meer aandacht.
Maar nu zie ik echt in dat mijn BFF er altijd voor me was en dat is ze nog steeds..
Ik ook voor haar. Ik ken haar al mijn hele leven. En nu staat mijn beslissing gewoon vast
ik weer terug naar mijn oude BFF.
En ik voel me ook zo stom dat ik al die tijd aandacht gaf aan een ander meisje die me toch niet hielp.
Ik praatte hier net over met een lieve jongen hij zei: ''Jij pakte een steen op terwijl je die prachtige diamant liet vallen''
Eerst snaptte ik het niet, later wel.. hij bedoelde met die diamant mijn bff en de steen mijn 'vriendin'
Dat was echt de zin die ik nodig had om te horen..
Geef alleen mensen aandacht die het verdienen, geeft het niet aan mensen die het niet terug geven