We hebben het zogenaamde bewustzijn dus mooi op z'n plaats gezet: het bestaat [haast] niet!
Het is voortaan afgelopen met die opgezwollen opschepperij over hoe belangrijk 'het' wel is of wil zijn?
Nu ons bewustzijn met het schaamrood op de kaken in de hoek van de mydoklas staat {met 'n mutsje met ezelsoren op}, zijn we al bijna klaar & gereed om het onbewuste weer eens ruim baan te geven.
Het is echter wel zo inzichtelijk om nog even kort in te gaan op de geschiedenis van het denken over het bewustzijn en het onbewuste door filosofen en psychologen?
Dat werpt namelijk ook nog even wat extra licht op de reden waarom we het belang van ons bewustzijn zo schromelijk overschatten [en het belang van het onbewuste onderschatten]!
De vraag is nu na 4000 jaar: wanneer zijn onze inzichten over het bewustzijn en het onbewuste kromgetrokken?
Lang geleden ging alles nog goed.
De Griekse wijsgeer Plotinus zei ooit: "De afwezigheid van bewuste waarneming is nog geen bewijs voor de afwezigheid van mentale activiteit!"
Misschien kunnen we zijn uitspraak nog even feestelijk omlijsten nu & hier {voor 't slapen/dromen gaan} als de 'ontdekking' van het onbewuste.
Hoewel die uitspraak van Plotinus de eerste ~ mij bekende ~ uitspraak is over het psychologische onbewuste, is het verder geen heel opmerkelijke uitspraak.
Lange tijd heeft men het bestaan van het onbewuste als iets min of meer vanzelfsprekends gezien.
Interessant en fascinerend natuurlijk, maar niet controversieel of problematisch & verdacht.
Ook Augustinus heeft zich al verwonderd over de enorme capaciteit van ons onbewuste om allerlei herinneringen op te slaan.
Thomas van Aquino heeft eveneens over het onbewuste geschreven, net als wetenschappers als Paracelsus & Kepler, & schrijvers als Shakespeare, Dante & Cervantes.
Leonardo da Vinci, misschien wel de meest geniale persoon die ooit heeft geleefd na Yehosjoea haNatsri, wist ook heel goed dat je sons op je onbewuste moest vertrouwen bij het vinden van een oplossing voor een intellectueel probleem.
"Het is een goed idee om zo nu en dan een probleem los te laten en je te ontspannen. Wanneer je daarna weer opnieuw nadenkt over het probleem, is je oordeel al veel beter, want continu nadenken over een probleem tast de kracht van je oordeel aan!"
Da Vinci constateerde, met andere woorden, bij wijze van spreken, vertellen, opschrijven & herschrijven, dat alleen bewust denken nog lang niet goed genoeg is.
Je moet in staat zijn om van tijd tot tijd je onbewuste in te schakelen.
{Overigens zijn wetenschappers en kunstenaars bijna zonder uitzondering overtuigd van het belang van het onbewuste bij creativiteit: we hebben het er in de afgelopen jaren dan ook al veel eerder en vaker steeds weer over gehad!}!
Zo'n vijfhonderd jaar geleden 'begon' de wtenschappelijke revolutie.
Ons wereldbeeld is in die periode dan ook grondig veranderd?
Voordat de wetenschappelijke revolutie 'uitbrak', was de aarde nog tamelijk eenvoudig!
G d [of de goden] bestierde{n} de hele boel van top tot teen & vroeg tot laat van begin tot einde [en daarna], en verder geen gedoe?
Het bleek allemaal dus net iets anders te zijn!
De aarde draait om de zon en suist met duizelingwekkende vaart door het heelal & de eeuwigheid.
Verder is het een bol, waar de mensen 'aan hangen', de helft nota bene 'ondersteboven!
Mensen raakten echter niet alleen maar steeds meer geinteresseerd in de wereld om ons heen, maar ook in het menselijk psychologisch functioneren zelf?
De invloedrijkste filosoof in de zeventiende eeuw was Rene Descartes: en ik vrees dat ik moet zeggen dat hij de boosdoener is; hij heeft het bewustzijn op een voetstuk geplaatst en heeft ons het onbewuste, gelukkig maar tijdelijk, afgenomen.
Descartes heeft vele verstandige dingen beweerd, maar juist twee van zijn belangrijkste ideeen waren fout: ten eerste ging hij ['voor het gemak'] uit van een strikte scheiding tussen lichaam en geest.
Het lichaam is stoffelijk en beantwoordt aan de wetten van de natuur.
De geest staat los van het lichaam en beantwoordt aan heel andere wetten.
De geest is datgene wat ons stuurt en wat onze beslissingen neemt.
We weten inmiddels dat dit niet waar is: geest & lichaam kun je niet zomaar losmaken, en ons lichaam neemt allerlei beslissingen, OOK als de geest er anders over denkt.
Sleep well, dream sweet and tell us all about it if you can and still want to do so ...
We weten inmiddels dat dit niet waar is: geest & lichaam kun je niet zomaar losmaken, en ons lichaam neemt allerlei beslissingen, OOK als de geest er anders over denkt.
jou bewering bewijst het tegen deel. wanneer beide los van elkaar beslissingen nemen kan je spreken over een scheiding der entiteiten, en dus zit er waarheid in descartes bewering over de scheiding. ook kan men wetenschappelijk aan tonen dat het lichaam bijv. niet nodig is of hoeft te zijn voor lichamelijke taken als waarnemingen, en slechts als voertuig dient in sommige gevallen. dan hebben we nog de reincarnatie en karma mocht iemand er in geloven of van weten, die stellen dat de geest een aparte entiteit is en "huist" in het lichaam, dan wel de tempel. doch de een heeft een coorperatieve geest waar de ander dat niet heeft, of lichaam dat coorperatief werkt of niet. hier in kan je dan weer uitwijden en diverse theorieen op los laten, maar definitief bewijs zoals jij claimt met de onlosmakelijke verbonden-eenheid is bijv. kijkende naar schizofrenen en mps-ers zeker niet vast te stellen. wij weten in die zin niks zeker,
@mahakala pannekoekcradle roosboefjjensowvoorts Alles wat we al of niet willen bewijzen verwijst slechts naar de echo's tussen onze oren & achter onze ogen: 'n ogenschijnlijk bewustzijn ['benoemd'] welt op uit de onbewuste regionen van ontelbare associaties & interpretaties die allen tegelijk zowel waar als onwaar zijn of lijken, schijnen te zeggen wat we denken, voelen, op~ merken, ontwaren, verdikken & verdunnen uit neu~ ronen die onophoudelijk blijven vuren zolang er leven is via dit kloppend hart dat adem haalt omdat 't Adam & Eva heet uit rode rivierklei opgediept tussen de Eufraat & de Tigris, langs de Nijl & de Yardeen, via de Do~ de Zoutzee en al die omringende streken naar de Middellandse & Zwarte/Rode Zee over de hele wereld af en aan en heen en weer uit kip en ei als li~ chaam & geest en ik ga slapen want ik ben moe totdat die slaap weer geslapen is en die dromen gedroomd: wie of wat is werkelijkheid of illusie? Niemand weet 't ... 't Blijft slecht 'n voorlopig/voorbijgaand opborrelend/opwellend evolutie/creatieproces dat zich onwillekeurig onbewust/bewust in dit lichaam onder deze omstandig- heden hier voor- doet ...