Ik gaf zijn vader geen ruimte
Maar zijn vader kan ook niet goed voelen wat hij nodig heeft.
____________
Effe een CGT'tje toepassen:
Wat gebeurde er, zo objectief mogelijk gezien? Waar ik nu over wil schrijven?
Tijdens het etentje zaten zijn ouders, mijn vriend en ik te praten over wat er gebeurde tijdens de verjaardag van I. (waarbij ook duidelijk werd dat het een moeilijke dag voor me is)
Het leek voor mij alsof zijn vader het moeilijk had.
Op een gegeven moment ging hij de afwas doen. Hij zou een kleine afwas doen maar hij deed maar de hele afwas. Dat is niet ongewoon voor hem.
Omdat ik toen dacht aan hoe mijn oma altijd op de been was in plaats van fijn quality time met ons te spenderen, deed ik zonder erbij na te denken mijn automatische reactie daarop:
Ik zei tegen mijn vriend zijn moeder en hem: Moet ik soms alles van hem (hierna: O.) weghouden? Zodat ie bij ons kan blijven zitten?
En zij waren allebei van neee nee, dat moet je niet doen. Mee helpen opruimen oid kan wel. zodat het sneller klaar is.
Toen hij terugkwam, zeiden ze dat tegen hem, dat ze me aan het vertellen waren hoe ik hem het beste kan helpen.
En ik zei toen: "Jaaa, O., we misten je hier aan tafel!"
Hij bleef stil.
We gingen toen verder met... dingen, weet niet of we verder spraken over wat er gebeurd was of met het toetje ofzo.
____________
Wat ik voelde:
Ik voelde mij eigenlijk moeilijk over dat het me niet lukte om kalm te blijven en niet wat er gebeurde op mezelf te betrekken. Bijna alles wat ik zei daar betrok ik mezelf op en daar voelde ik me niet chill bij. Elke keer dat ik dat deed, besefte ik me dat maar het lukte me niet om te STOPPEN ermee.
Ik voelde me bang dat ik het moeilijk maakte voor zijn vader door het gesprek gaande te houden.
Ik zat helemaal in de angst- en triggermodus door de omgeving van die verjaardag, en ik kon niet kalmeren, waardoor ik dingen deed die ik niet (bewust) wilde doen, waardoor ik me nog banger ging voelen dat ik mensen bezwaar en van me wegduw en mijn omgangen met mensen om mij heen weer met littekens versier.
____________
Mijn gedachten over de gebeurtenis:
De hele dag van gisteren loopt constant als een band door mijn hoofd omdat ik een oplossing WIL zoeken om toch goed met mijn vriend zijn (verlengde) familie om te kunnen gaan.
ZONDER mezelf klein te maken.
Medium chill wanneer het gaat om schadelijke mensen,
en gewoon open en vrij met de mensen die fijn zijn.
Tijdens het etentje zaten zijn ouders, mijn vriend en ik te praten over wat er gebeurde tijdens de verjaardag van I. (waarbij ook duidelijk werd dat het een moeilijke dag voor me is)
En ik zag aan zijn vader dat hij het moeilijk had. Ik denk dat hij te veel begrip heeft voor I's familie, want toen ik afscheid nam van mijn moeder zei hij tegen mij "ja maar je zal vast nooit volledig contact met ze afbreken want ouders blijven aan je trekken"
Ik denk dat hij het niet helemaal eens was met wat zijn vrouw (mijn vriend zijn moeder), mijn vriend en ik zeiden.
Later probeerde hij nog te zeggen dat zijn dochter (mijn vriends zus) "wel erg gevoelig is".
Maar in plaats van dat hij ZEI "heyyy, jongens, dit gesprek valt me te zwaar, kunnen we het ergens anders over hebben"
OF
"heyyy jongens, ik ga effe wat anders doen want dit gesprek valt me te zwaar"
zei die niets.
Ik wou dat ik kalm was gebleven.
Ik wou dat ik met liefde had gegeken naar de situatie en me had bedacht dat zijn vader gewoon even tijd voor zichzelf nodig had.
Dat hij zich helemaal niet slecht voelde door wat IK DEED, en zo ja, dan kon ik daar niets aan doen zonder dat hij dat tegen me ZEI.
Hij koos ervoor om het niet te zeggen.
Hij had alle recht om gewoon zijn taakjes te doen. Dat mag.
____________
Effe een CGT'tje toepassen:
Wat gebeurde er, zo objectief mogelijk gezien? Waar ik nu over wil schrijven?
Tijdens het etentje zaten zijn ouders, mijn vriend en ik te praten over wat er gebeurde tijdens de verjaardag van I. (waarbij ook duidelijk werd dat het een moeilijke dag voor me is)
Het leek voor mij alsof zijn vader het moeilijk had.
Op een gegeven moment ging hij de afwas doen. Hij zou een kleine afwas doen maar hij deed maar de hele afwas. Dat is niet ongewoon voor hem.
Omdat ik toen dacht aan hoe mijn oma altijd op de been was in plaats van fijn quality time met ons te spenderen, deed ik zonder erbij na te denken mijn automatische reactie daarop:
Ik zei tegen mijn vriend zijn moeder en hem: Moet ik soms alles van hem (hierna: O.) weghouden? Zodat ie bij ons kan blijven zitten?
En zij waren allebei van neee nee, dat moet je niet doen. Mee helpen opruimen oid kan wel. zodat het sneller klaar is.
Toen hij terugkwam, zeiden ze dat tegen hem, dat ze me aan het vertellen waren hoe ik hem het beste kan helpen.
En ik zei toen: "Jaaa, O., we misten je hier aan tafel!"
Hij bleef stil.
We gingen toen verder met... dingen, weet niet of we verder spraken over wat er gebeurd was of met het toetje ofzo.
____________
Wat ik voelde:
Ik voelde mij eigenlijk moeilijk over dat het me niet lukte om kalm te blijven en niet wat er gebeurde op mezelf te betrekken. Bijna alles wat ik zei daar betrok ik mezelf op en daar voelde ik me niet chill bij. Elke keer dat ik dat deed, besefte ik me dat maar het lukte me niet om te STOPPEN ermee.
Ik voelde me bang dat ik het moeilijk maakte voor zijn vader door het gesprek gaande te houden.
Ik zat helemaal in de angst- en triggermodus door de omgeving van die verjaardag, en ik kon niet kalmeren, waardoor ik dingen deed die ik niet (bewust) wilde doen, waardoor ik me nog banger ging voelen dat ik mensen bezwaar en van me wegduw en mijn omgangen met mensen om mij heen weer met littekens versier.
____________
Mijn gedachten over de gebeurtenis:
De hele dag van gisteren loopt constant als een band door mijn hoofd omdat ik een oplossing WIL zoeken om toch goed met mijn vriend zijn (verlengde) familie om te kunnen gaan.
ZONDER mezelf klein te maken.
Medium chill wanneer het gaat om schadelijke mensen,
en gewoon open en vrij met de mensen die fijn zijn.
Tijdens het etentje zaten zijn ouders, mijn vriend en ik te praten over wat er gebeurde tijdens de verjaardag van I. (waarbij ook duidelijk werd dat het een moeilijke dag voor me is)
En ik zag aan zijn vader dat hij het moeilijk had. Ik denk dat hij te veel begrip heeft voor I's familie, want toen ik afscheid nam van mijn moeder zei hij tegen mij "ja maar je zal vast nooit volledig contact met ze afbreken want ouders blijven aan je trekken"
Ik denk dat hij het niet helemaal eens was met wat zijn vrouw (mijn vriend zijn moeder), mijn vriend en ik zeiden.
Later probeerde hij nog te zeggen dat zijn dochter (mijn vriends zus) "wel erg gevoelig is".
Maar in plaats van dat hij ZEI "heyyy, jongens, dit gesprek valt me te zwaar, kunnen we het ergens anders over hebben"
OF
"heyyy jongens, ik ga effe wat anders doen want dit gesprek valt me te zwaar"
zei die niets.
Ik wou dat ik kalm was gebleven.
Ik wou dat ik met liefde had gegeken naar de situatie en me had bedacht dat zijn vader gewoon even tijd voor zichzelf nodig had.
Dat hij zich helemaal niet slecht voelde door wat IK DEED, en zo ja, dan kon ik daar niets aan doen zonder dat hij dat tegen me ZEI.
Hij koos ervoor om het niet te zeggen.
Hij had alle recht om gewoon zijn taakjes te doen. Dat mag.
19 jun 2022 - bewerkt op 19 jun 2022
- meld ongepast verhaal
-
Intarsia
zondag 19 juni 2022 14:10
De afwas was en is voor mij bij uitstek quality time met mijn vader. Dan kunnen we het het makkelijkst over gevoelige dingen hebben terwijl we bezig zijn. Afwasmachines zouden er alleen voor singles moeten zijn...😉
-
knowthyself
zondag 19 juni 2022 16:34
@Intarsia
Ik snap niet zo goed hoe dit een reactie is op mijn verhaal
(Lees dit met een neutrale toon.)
Las je gewoon afwas, en dat het om een vader ging, en moest je toen denken aan de quality time met je vader? -
Intarsia
zondag 19 juni 2022 18:02
@ knowthyself: Misschien was het een kans zijn vader wat beter te leren kennen en wat quality time met hem tijdens de afwas te hebben?
-
knowthyself
zondag 19 juni 2022 20:26
@Intarsia
Hmm ik kijk waar ik zelf behoefte aan heb de volgende keer. Verder genoeg kansen!
Zijn vader en ik hebbeb gemeenschappelijke interesses. Vinden allebei tuinieren en vogels kijken leuk, bijvoorbeeld. Sprak met hem over mijn moestuintje en hij met mij over zijn tuin.
Begin nu de F1 te kijken omdat ik dat al een paar maanden wil.
Als ik zelf quality time met hem wil, doe ik dat.
Verder wil ik me niet aan hem opdringen. Hij zegt het niet als hij tijd alleen wil. Ik kan hem niet vertrouwen dat hij zijn grenzen aangeeft als hij geen zin heeft in mij. -
knowthyself
zondag 19 juni 2022 20:33
@Intarsia
Ik doe de afwas namelijk graag als meditatie ALLEEN.
Dat zou ik dan ook zeggen als iemand random bij me kwam staan terwijl ik afwas. En vragen of diegene quality time wil.
Vervolgens voelen of ik de afwastijd als meditatietijd nodig heb of dat ik later tijd voor mezelf neem, omdat iemand quality time met mij wil.
Je kunt niet aannemen dat iedereen het als een kans tot quality time aanbiedt.
Direct zijn. Daar wordt iedereen beter van.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 24 feb 2023 Om deze periode te overleven moet ik blijkbaar
- O 24 feb 2023 "Kersenboom"
- O 20 feb 2023 Traumatherapie - hoe een lijst maken? ( 2 )
- O 16 feb 2023 Kerst was trouwens oké ( 1 )
- O 08 feb 2023 "Jullie verschillen te veel in lengte" ( 3 )
- O 27 dec 2022 Satire - zorg ervoor dat ze zich schamen!
- O 05 nov 2022 Rotweek, maar ik ga er beter mee om
- O 04 okt 2022 Oplossing: pot gehaald en later airfryer ( 2 )
- O 03 okt 2022 Kookliefhebbers? Vraag. ( 3 )
- O 19 sep 2022 Focussen op het positieve
- O 27 jul 2022 Bericht (een) vriend van moeder
- O 19 jul 2022 NLMP dag 2
- O 18 jul 2022 Adem in & uit
- O 17 jul 2022 30 dagen nietlullenmaarpoetsen-challenge ( 2 )
- O 17 jul 2022 Nieuwe ov-chipkaart!