ik haat geheimen
het lijkt zo simpel
maar t is het niet
ik weet iets dat ik niet kan zeggen
en waarschijnlijk de wereld kan veranderen
mijn wereld
er is eigelijk zo veel
zo veel dat van mij hart moet
zoveel dat ik nog kan
maar er is geen wil meer
slechts angst
angst voor falen
niets doen is makkelijk
geduld is moeilijk
beide lijken verschrikkelijk veel op elkaar
en soms lopen ze over
misschien heb ik alle momenten al gemist
en wacht ik op dat ene moment dat voorbij is gegaan
misschien is het wel beter
als ik in actie zou komen
misschien is het beter te wachten
tot er geen weg terug meer is
ik weet het niet meer
ik voel me verloren en alleen
zonder hoop of wil
in een wereld gevangen die niets anders lijkt dan een werkelijke hell
een wereld waar er geen hemel lijkt te zijn
en god onachtzaam is
liefdeloos en hopeloos
kan slechts toekijken hoe anderen genieten van het leven
kan slechts toekijken hoe de wereld vergaat onder mijn voeten
en slechts doorgaan, zodat ik weet dat ik niemand in de steek laat
ik laat je niet in de steek
jou niet en niemand niet
zelfs niet in mijn dood
want zelfs dan
ben ik hier tot het moment aan breekt
dat ik weer lief kan hebben
en nuttig ben
men zegt dat je niet moet wachten op de liefde
dat je niet moet zoeken
maar dat zij jou vindt
ik ben onzichtbaar en blind
niet verblind
ik ben er nog
tot de wereld vergaat
en ik ben bang
dat het sneller is
dan ik voor jullie in mijn hoofd heb
ik zie mezelf
overal in terug
en ik kan niet ontsnappen
aan mijn eigen herkenning
ik heb nog zo veel te zeggen
ik wil nog zo veel laten zien
maar ik denk niet dat jij het aan kan
of kan ik het niet meer
aan ?
mahakala, man, 47 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende