ik vertrek is dat gemeen?
mijn besluit staat vast.alleen ben ik bang dat veel mensen mij gemeen zullen vinden.en tja daar moet ik dan maar even doorheen.ik ben al 19 jaar bij dezelfde man.ik was een meisje van 16 toen we bij elkaar kwamen.en nu ben ik een vrouw van 35 jaar met 3 mooie dochters van 12,9 en 6 jaar oud.mijn heeft copd.zijn conditie is de laatste tijd hard achteruit gegaan.maar daar heeft hij zelf ook veel schuld aan.hij heeft mij al die jaren belemmerd in van alles en nog wat.ik heb daardoor niemand meer over.niemand komt er nog bij ons.hij vind dat niet erg,want hij heeft toch een hekel aan visite.hij vind alles onzin.neem vandaag moederdag.nou onzin dus.hij is ziekelijk jaloers.ik mag nergens heen.als ik smorgens de kinderen naar school breng,moet ik meteen naar huis.hij heeft me al meerdere keren mishandeld omdat hij dacht dat ik vreemd ging.alleen ben ik nog nooit vreemd gegaan.ik kan hier nog wel uren over door schrijven,maar dat heeft geen zin meer.ik ga voor mezelf en mijn meiden kiezen.die verdienen het ook om een leuk leven te hebben.en niet altijd thuis te zitten.hij richt zich ook steeds meer tegen de kinderen en dat mag ik gewoon niet laten gebeuren.dat verdienen ze niet.nu ik het tegen mijn vader en een paar anderen heb verteld blijkt dat iedereen het wel wist.en aan me zagen dat ik niet gelukkig was.dat maakt me allen maar sterker.want de mensen die ik nodig heb zijn er nog voor me.ze zijn zelfs blij dat ik eindlijk voor mezelf kies.nu kan het me niet snel genoeg gaan.afgelopen vrijdag was ik even met mijn vader mee.dat duurde meneer te lang en ja hoor weer gezeur toen ik thuis kwam.vorig jaar heeft hij mij een klaplong geslagen omdat ik te lang weg bleef.nu moet je niet denken dat ik een hele dag weg was want dat was niet zo.ik hoop dat jullie ook vinden dat ik gelijk heb en vretrek.tips zijn van harte welkom.
loneley, vrouw, 46 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende