Ik voel jou

gisterenavond was het. Ik lag uitgeteld in de zetel en voelde net als de voorbije 2 weken kleine belletjes in mijn buik… je was weer behoorlijk actief.
Iedere dag ben ik van 's morgens tot 's avonds bezig. Nu mijn broer/baas op verlof is komt er heel wat meer op mijn schouders terecht en dan ook nog mijn huishouden en men meisjes die volop in hun laatste toetsen zitten. Ja, ik weet het, ze zijn nog maar 9 jaar (ok ok bijna 10 maar nog steeds 9) maar ook voor hen is het stressen deze periode.

Dus zoals ik zei: ik lag uitgeteld op de zetel te genieten van de belletjesbuik. Zachtjes voelde ik aan mijn buik, mezelf afvragend waarom ik me de laatste jaren zo heb laten gaan en mezelf verwijtend dat ik dit keer niets in mijn buik echt ging voelen bewegen.

En dan ineens… een kleine beweging net boven mijn schaambeen… Men hand bewoog… je liet me voelen waar ik zo naar verlangde… je bent er… je doet het goed… ik weet dat volgens de gynaecoloog alles super gaat maar dit was echt het bewijs voor mij.

Ik heb zo genoten… 1 kleine voelbare beweging…

Ik wou me er niet op fixeren maar ik voelde je weer…

Direct een sms naar je papa gestuurd… eindelijk gaat hij ook kunnen voelen dat je er bent. Vanavond komt hij en dan ga jij je ook weer laten voelen he?

Je zusjes waren door het dolle heen toen ik het hen vanmorgen tijdens het tandenpoetsen vertelde.

Nu ook mama? Mag ik eens voelen?
Nee sjatties, vanavond als ik uitgeteld in de zetel lig…
Ja tuurlijk mama, petatje weet wanneer ze je moet plagen…
Een kleine glimlach op men gezicht…

Maar eigenlijk voelde ik je vanmorgen ook. 2 dingen weerhielden me om ze te laten voelen. Ik wil je nog ff voor mij alleen houden… gewoon vandaag…
en… omdat ik zwaarlijvig ben en we in volle ochtendspits zaten ging ik hen moeten teleurstellen… ik moet echt gaan liggen voor ik hen kan laten voelen.

Waarom heb ik me zo laten gaan?

Toen Kaat en Lotte geboren waren, heb ik die 13 kilo er direct afgekregen en nog meer ook. Ik zat op een perfect gewicht. En kon dit ook super onder controle houden. Gezond leven en mezelf af en toe iets gunnen wat eigenlijk niet mag.

Toen heel het geval van mijn scheiding, mijn relatie met Seppe en MM… daarna heeft het echt lang geduurd voor ik me weer goed in mijn vel voelde.

Pas de laatste maanden voel ik me echt super in mijn vel. Ik heb een bangelijk goeie relatie met Barry, de papa van dat kleine wezentje, op mijn werk gaat het prima en Kaat en Lotte zijn 2 flink opgroeiende dochters…

Ik wil terug het gevoel hebben van een toen… de trap kunnen oplopen zonder boven naar adem te moeten happen. Ravotten met mijn kinderen zonder dat ik al moe wordt voor we beginnen spelen…

Het was door mijn gewicht ook niet simpel om zwanger te geraken maar hoe hard ik ook probeerde, ik kreeg er geen gram af.

Nu ben ik 22 weken zwanger en weet je, ik ben amper 1 kg bijgekomen. Ik hoef volgens mijn gynaecoloog ook niet bij te komen. Ik eet gezond, beweeg zoveel ik kan en doe echt mijn best…

Ik weet 1 ding… Als jij er in oktober bent, ga ik dit volhouden… mijn leventje is compleet dan.

Kaat en Lotte, mijn alles, mijn leven, waar ik zoveel heb voor moeten doorstaan
Barry, mijn soulmate, mijn redder, waar ik voor door een vuur zou gaan
en jij, die ons 4 nog harder samen brengt dan ooit iemand zal kunnen doen.

jij, bent mijn kers op de taart… het nieuwe hoofdstuk in een boek, mijn boek…