ik vond R.

Het was een hele klus, om erachter te komen waar hij nou zou zitten.Maar ook daar zat een enorme uitdaging! het moest en zou me lukken!!
Uitendelijk wordfeud ontdekt (in godsnaam...via wordfeud??? maar wat briljant!!), en een vriend van hem, die ik ook op FB spreek speelde ook wordfeud. Wat een uitvinding dat je erbij kan chatten! en zo...meer dan 20 spelletjes veder, en een hoop gechat, kreeg ik een onverwachte hint. het bedrijf waar R. werkt werd genoemd. ik wist genoeg! Internet op gegaan, de site helemaal door gespit, en op de vacaturepagina zag ik een emailadres. het was de voorletter,dan een punt en de achternaam, de @ en de bedrijfsnaam.
Ik heb er een hele maand mee in mijn hoofd gelopen of ik de gok zou wagen. Kon ik gewoon een email sturen? wat nou als het hem toch niet zou zijn? of dat hij er niet op zat te wachten. De normaal zo zelfverzekerde persoon die ik ben, was ineens onzeker! Dat liet ik toch niet gebeuren!?!?

vrijdag 4 november, ik besloot het te doen, wat een stap zeg, een mailtje sturen... Met de zenuwen in mijn lijf, stuurde ik een mail naar hem. Alleen in het onderwerp had ik zijn naam gezet, met een vraagteken erachter. In de mail zelf stond mijn mail-handtekening, maar ook mijn aangetrouwde naam. Wat zou hij nou van zo'n mail denken, àls het hem al was!?!?
de mail stuurde ik om 11:41 uur. Ik moest van mijn plek af, kon het niet aan om maar gewoon naar dat scherm te gaan zitten staren. Koffie halen! het leek wel het op 1 na beste idee van de dag op dat monent. Gelukkig is het een flinke gang die ik moet gaan om bij de koffie machine te komen.

Ik kwam terug, met een heerlijk warm bakkie in mijn handen,haalde mijn computer van de blokkering af, en zag een mail die was binnengekomen om 11:43 uur.

Hij had geantwoord....OH MY GOD!!! Hij had écht geantwoord!

Het eerste wat ik dacht, voordat ik ook maar zijn mail durfde te openen was: "En nu?"