“Ik zou je willen opvouwen en meenemen”
Lieve lezers,
“Ik zou je willen opvouwen en meenemen” dit was mijn laatste zin afgelopen vrijdag bij mijn psychologe.
Ik had weer moeite met weggaan.
Bij haar kan ik helemaal mij zijn.. buiten deze contact moet ik mij altijd aanpassen omdat ik anders saai of gek ben.
Het was ook weer een tijdje geleden 17 december was onze laatste afspraak.
De week voor de kerstvakantie zat ze in quarantaine.. dus we zijn ook niet echt meer terug gekomen op dat weggaan.
In het uurtje hebben het gehad over Ik het hoofdstuk “omgaan met angst”.
Maar ook de vermijd gesprekken op stage.. die beruchte feedback momenten. Ik ben dan bang om uit het contact te raken of dat ik gedrag laat zien wat als niet normaal wordt gezien. Het zijn dan de gesprekken die over mij en mijn functioneren gaan.
Komende vrijdag is weer zo een werkgesprek.. dit heb ik trouwens niet verteld aan mijn psychologe, helemaal niet aan gedacht.
Maandag begint mijn stage weer na 4 weken eruit te zijn geweest. Vind het weer ongemakkelijk en spannend alsof ik voor het eerst ga.
Maar goed ik onder ga het gewoon. Misschien valt het wel allemaal mee.
Ik heb geen nieuwe hoofdstuk mee naar huis genomen..
ik trok het op dat moment niet dat ze ging kopiëren.
Het hoofdstuk heette omgaan met schaamte en schuld. <- ik denk dat daar ook een stukje in staat over die gevoelens die te maken hebben met dat ik het moeilijk vind om de afspraak af te sluiten.
Plus ik ga weer starten met stage dus wil ook een beetje mijn energie sparen.
Morgen de verjaardag van mijn zus vieren. Die is vandaag jarig maar morgen komt ze het vieren.
Voor nu fijne avond
Dikke knuffel
Kleintje
KleintjeXx, vrouw, 27 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende