ik zou willen
Ik zou willen dat ik soms wat meer durf had. Niet in de zin van bunjeejumpen en dat soort dingen (hoewel ik dat heeeeel graag nog eens wil doen!)
Maar in de zin van mezelf zijn. Dat ik het niet meer zo rete eng vindt om mezelf te zijn. Om weer in het opebaar te durven zingen, muziek maken, zeggen wat ik vindt, me niet schamen voor mijn borderlin en mijn adhd. Me niet afsluiten, of de klas uit lopen, maar durven zeggen waarom het me pijn doet wat ze zeggen als het over misbruik en mishandeling gaat (waarom kies ik dan ook een pedagogische opleiding). Dat ik mezelf zou durven zijn, waar ik ook ben, met wie ik ook ben, hoe ik me dan ook voel. Dat ik niet hoef te doen alsof alles goed gaat, dat ik ook mijn mindere dagen mag hebben.
Vroeger durfde ik het wel, zong ik in de schoolband, schreef ik voor de schoolkrant en een coll op een site. Dat waren de dingen waardoor ik mij kon uiten, me gevoelig durfde op te stellen voor anderen. Ik dacht er niet eens over na, het waren echt mijn dingetjes, ze hoorden bij mij.
Nu horen ze nog steeds bij me, maar waar is de tijd gebleven dat ik de durf had ervoor uit te komen? De meeste mensen worden juist naarmate ze volwassen worden ook wat zelfverzekerder.. bij mij lijkt het omgekeerd te zijn.. wtf ik wil weer durven
de durf hebben mezelf te zijn
Maar in de zin van mezelf zijn. Dat ik het niet meer zo rete eng vindt om mezelf te zijn. Om weer in het opebaar te durven zingen, muziek maken, zeggen wat ik vindt, me niet schamen voor mijn borderlin en mijn adhd. Me niet afsluiten, of de klas uit lopen, maar durven zeggen waarom het me pijn doet wat ze zeggen als het over misbruik en mishandeling gaat (waarom kies ik dan ook een pedagogische opleiding). Dat ik mezelf zou durven zijn, waar ik ook ben, met wie ik ook ben, hoe ik me dan ook voel. Dat ik niet hoef te doen alsof alles goed gaat, dat ik ook mijn mindere dagen mag hebben.
Vroeger durfde ik het wel, zong ik in de schoolband, schreef ik voor de schoolkrant en een coll op een site. Dat waren de dingen waardoor ik mij kon uiten, me gevoelig durfde op te stellen voor anderen. Ik dacht er niet eens over na, het waren echt mijn dingetjes, ze hoorden bij mij.
Nu horen ze nog steeds bij me, maar waar is de tijd gebleven dat ik de durf had ervoor uit te komen? De meeste mensen worden juist naarmate ze volwassen worden ook wat zelfverzekerder.. bij mij lijkt het omgekeerd te zijn.. wtf ik wil weer durven
de durf hebben mezelf te zijn
20 sep 2011
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 29 sep 2011 jaa, echt waar! ( 1 )
- O 29 sep 2011 zucht
- O 27 sep 2011 alle gekheid op een stokkie?!?! ( 4 )
- O 27 sep 2011 bijna niet te geloven ( 12 )
- O 26 sep 2011 jarig ! ( 16 )
- O 23 sep 2011 !!! TIPS gezocht !!! (belangrijk voor me) ( 3 )
- O 23 sep 2011 vervolg brief aan mijn ouders
- O 22 sep 2011 oh oohhw!
- O 22 sep 2011 aaaahrg!!
- O 21 sep 2011 geslaaaaaaaaagd!! ( 12 )
- O 21 sep 2011 bibberrr ( 1 )
- O 21 sep 2011 !!! duimen gezocht !!! ( 9 )
- O 20 sep 2011 wat zou ik moeten zonder M.?
- O 20 sep 2011 wtf?!
- O 20 sep 2011 ik zou willen