Impossible love?
Hi mensen,
Na een laaaaange tijd (en ik weet geen raad meer) kom ik dan toch maar weer terug om hier een verhaaltje posten.
Het zit zo.
Sinds (bijna) 3 maanden werk ik bij Domino's, pizzaatjes bezorgen, en daar zijn mijn collega's echt heel tof en gezellig!
Nu is er een jongen met wie ik het heel goed kon vinden, altijd grapjes maken, plagen en beetje flirten.
Sinds 1,5 maand zijn we echt hele goede vrienden geworden, bowlen met collega's erbij, naar de mac, poolen. We zouden nog naar de film gaan.
Nu kreeg ik toch nog wat meer gevoelens voor hem en hij voor mij en dat lieten we ook merken.
Hij was een beetje ziekjes geworden vorige week en dus konden hij en ik niet naar de film (daar zouden wij samen heen gaan). Die dag erna zouden wij gaan. Ik dacht al van niet, want hij was nog ziekjes. Hij kwam wel werken en hij vond het rot te zeggen dat hij niet naar de bios mee kon want hij voelde zich beetje draaierig. Maar hij kwam wel eventjes langs. Toen was het heel gezellig, gezoend eerste keer en het was eigenlijk al meteen duidelijk dat wij wel een relatie aan wilden gaan met elkaar.
Maar.. het zit zo..
Alles tussen hem en mij zou perfect kunnen gaan! Maar hij komt uit Sri Lanka (op zijn 10e jaar is hij hierheen verhuist) en zijn ouders zijn erg beschermend. Hij is de oudste van alle kinderen (broertjes, zusjes, nichtjes, neefjes etc.). Dus zij letten op dat hij geen verkeerde beslissingen maakt. Hij mag verder alles doen wat hij wilt, maar qua relaties neeeeee. Zijn vorige relatie heeft hij ook niet verteld aan zijn ouders.
Ik zei tegen hem: Als dit wat wordt, dan wil ik niet dat het geheim blijft.
Ik laat het nu maar even en ga gewoon lol maken met hem gezellig, maar door zijn familie en cultuur gaat het lastig worden een relatie aan te gaan. En ik wil die pas aangaan als het niet geheim hoeft te blijven.
Ik geef zo veel om hem en wil hem echt niet kwijt, want met de dag dat ik hem zie worden mijn gevoelens sterker.
Wat moet ik hier nou mee..
Na een laaaaange tijd (en ik weet geen raad meer) kom ik dan toch maar weer terug om hier een verhaaltje posten.
Het zit zo.
Sinds (bijna) 3 maanden werk ik bij Domino's, pizzaatjes bezorgen, en daar zijn mijn collega's echt heel tof en gezellig!
Nu is er een jongen met wie ik het heel goed kon vinden, altijd grapjes maken, plagen en beetje flirten.
Sinds 1,5 maand zijn we echt hele goede vrienden geworden, bowlen met collega's erbij, naar de mac, poolen. We zouden nog naar de film gaan.
Nu kreeg ik toch nog wat meer gevoelens voor hem en hij voor mij en dat lieten we ook merken.
Hij was een beetje ziekjes geworden vorige week en dus konden hij en ik niet naar de film (daar zouden wij samen heen gaan). Die dag erna zouden wij gaan. Ik dacht al van niet, want hij was nog ziekjes. Hij kwam wel werken en hij vond het rot te zeggen dat hij niet naar de bios mee kon want hij voelde zich beetje draaierig. Maar hij kwam wel eventjes langs. Toen was het heel gezellig, gezoend eerste keer en het was eigenlijk al meteen duidelijk dat wij wel een relatie aan wilden gaan met elkaar.
Maar.. het zit zo..
Alles tussen hem en mij zou perfect kunnen gaan! Maar hij komt uit Sri Lanka (op zijn 10e jaar is hij hierheen verhuist) en zijn ouders zijn erg beschermend. Hij is de oudste van alle kinderen (broertjes, zusjes, nichtjes, neefjes etc.). Dus zij letten op dat hij geen verkeerde beslissingen maakt. Hij mag verder alles doen wat hij wilt, maar qua relaties neeeeee. Zijn vorige relatie heeft hij ook niet verteld aan zijn ouders.
Ik zei tegen hem: Als dit wat wordt, dan wil ik niet dat het geheim blijft.
Ik laat het nu maar even en ga gewoon lol maken met hem gezellig, maar door zijn familie en cultuur gaat het lastig worden een relatie aan te gaan. En ik wil die pas aangaan als het niet geheim hoeft te blijven.
Ik geef zo veel om hem en wil hem echt niet kwijt, want met de dag dat ik hem zie worden mijn gevoelens sterker.
Wat moet ik hier nou mee..
26 feb 2013 - bewerkt op 26 feb 2013
- meld ongepast verhaal
-
AartJan
dinsdag 26 februari 2013 12:25
als die jonge jou echt leuk vindt en jij laat hem gelukkig wordt dan ben jij dus 'goed' voor hem en zouden die ouders juist blij moeten zijn, doen die ouders dan toch moeilijk ligt het puur door de afkomst maar alsnog als jij hem gelukkig maakt en hun alleen het best willen voor hun zoon dan zullen ze het uiteindelijk echt wel inzien
echte liefde kent geen grenzen
-
Herz_x
dinsdag 26 februari 2013 12:27
Dankje! Dit is echt de eerste keer dat ik zo iets voel voor een jongen.
Wel eerder zoiets gehad, maar ik heb eerst een goede vriendschap en goede band opgebouwd met deze jongen en daarna pas begonnen de gevoelens en dat er iets was. Dus ik kan alles aan hem vertellen en ik voel mij zo op mijn gemak bij hem.
Er is iets tussen hem en mij dat ik voel dat het goed kan gaan. Daarom is het zo rot met zijn cultuur dat het tussen ons kan staan.
Maar bedankt voor je reactie! Het moet toch wel dat die ouders het beste willen voor zijn zoon en als zij inzien dat ik écht voor hem wil gaan. Wie weet! -
Lezer
dinsdag 26 februari 2013 12:53
Als je vriend zoveel om je geeft en jij voor hem zouden zijn ouders het wel moeten accepteren. Want ze willen hun zoon niet ongelukkig zien worden, lijkt mij. Misschien dat hij het zelf er een keer over kan hebben met zijn ouders.
Zodat hij wat 'meer' vrijheid erin krijgt, zodat de relatie kan ontstaan zonder geheimhouding.
Leuk dat je ook werk hebt gevonden.
Dat het allemaal positief gaat aflopen. -
Herz_x
dinsdag 26 februari 2013 12:59
Ik zei al tegen hem 'Je bent 21 jaar en volwassen, ze zouden je wel zelf moeten laten beslissen hierover.'
En ik wil hem dolgraag mijn vriend noemen en op fb kunnen zetten dat ik een relatie met hem hebt (niet dat dát perse iets uit maakt op facebook, maar toch.)
Ik hoop dat hij durft het er met zijn ouders over te hebben. Familie is erg belangrijk in zijn cultuur en dat laat hij ook wel merken. Maar ik merk ook dat hij bij mij wilt zijn. Alleen jammer dat het nog even wordt tegengehouden.
Ik zal het er nog een keer met hem over hebben
-
Anonyma (opgeheven op 3-2-2014)
dinsdag 26 februari 2013 15:59
Als jij hem echt leuk vind, en belangrijker hij jou.
Dan moeten jullie denk ik een plan de campagne gaan maken.
Want hoe 'belachelijk' sommige Nederlanders het vinden dat het in een andere cultuur zo werkt... het is nou eenmaal zo.
Een vriendin van mij zat in dezelfde situatie.
Zij is eerst met hem een paar keer mee gegaan als gewoon een vriendin, toen heeft ze een keertje mee gegeten en zijn familie vond haar toen heel erg leuk.
Daarna besloten ze het te vertellen en heeft die jongen letterlijk om goedkeuring gevraagd.
Eerst reageerden ze niet erg enthousiast en ze hebben veel met mijn vriendin gesproken over hoe serieus hun relatie was voor haar.
En over normen en waarden om te kijken of zie die deelden.
En uiteindelijk is ze geaccepteerd en is ze nog steeds heel erg gelukkig !
x -
Herz_x
dinsdag 26 februari 2013 19:08
Oh wat fijn! Ja er moet een plan komen.
En opzich, het is niet erg om deze verplichte tijd vol te maken met elkaar omgaan, beter leren kennen, omgaan nog als hele goede vrienden (met wat meer), en dan zien we tenminste of het echt serieus is en dat wij echt bij elkaar gaan blijven zodra het ooit iets wordt.
Ik kwam hem toevallig vandaag tegen toen ik boodschappen ging doen, even gekletst en gewoon gezellig. Ik krijg echt steeds meer gevoelens voor hem.
Het gaat goed komen. Ik ga het voorstellen en met hem praten erover. Eerst even keertje over de vloer komen, mee eten misschien inderdaad. En ik weet van mijzelf dat ik een normaal karakter heb, niets beschamend, en ik ben goed in het contact leggen met mensen.
Bedankt voor je reactie (verhaal) ! Dit doet mij erg goed. Ik ben bang hem kwijt te raken, en ik wil dat het echt serieus word en ik weet dat hij en ik gelukkig samen kunnen worden. Raar, maar dat weet ik gewoon.
Super ! Ik zie alles weer rooskleurig in haha. -
Lezer
donderdag 28 februari 2013 14:39
Jullie gaan er wel samen uitkomen.
Maar samen erover praten is al een stap. Alleen de stap die hij nog kan zetten is, jou bekend maken bij zijn ouders. Om daarna een gesprek met zijn eigen ouders aan te kunnen gaan. Over wat hij voor jou voelt.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 16 nov 2013 Wat moet ik doen? help.. ( 4 )
- O 29 aug 2013 romantisch avondje?? ( 7 )
- O 21 aug 2013 help?? cadeau? ( 4 )
- O 21 aug 2013 Naar dokter voor migraine ( 5 )
- O 04 aug 2013 Verlatingsangst ( 3 )
- O 31 jul 2013 Groot groot probleem! ( 4 )
- O 30 jul 2013 Echt verliefd ( 4 )
- O 20 jul 2013 Vriendje ( 6 )
- O 28 feb 2013 Vanavond eindelijk ( 1 )
- O 26 feb 2013 Impossible love? ( 7 )
- O 19 okt 2012 Welk salaris voor oppassen verstandelijk gehandica ( 6 )
- O 29 jul 2012 welke laptop? ( 14 )
- O 29 jul 2012 hier kan ik niet vaak genoeg naar luisteren ( 4 )
- O 29 jul 2012 OV-chipkaart vraag HELP! ( 9 )
- O 26 jul 2012 hardlopen?? ( 6 )