inclusieve exclusiviteit: wie is mijn mydinaaste?

Alle
zogenaamde wereldrijken,
inclusief het Romeinse Rijk,
staan ook voor onrecht, wanorde,
geweld, ongelijkheid en slavernij,
en het is goed om ook deze kant te belichten
als we de tijd van Yehosjoea wat beter
in het oog willen krijgen.

We kunnen natuurlijk wel wat cynisch zeggen
dat het met de grote wereldrijken in de geschiedenis van de mensheid
nog nooit veel is geweest en ook
nooit veel zal worden.

We hoeven daarvoor
nog niet eens op de uitschieters te wijzen:
het Duisterland Duitsland van Hitler
en het Duisterland Sovjet~Unie
van Stalin.
Ook
ONS
eigen koloniale imperium,
het British Empire en het Ameriaanse wereldrijk
kunnen ons al behoorlijk sceptisch maken over de menselijke mogelijkheden en de menselijke wil.
Maar als we de wereldrijken zouden rangschikken op volgorde van wreedheid en geweld
dan zou het Romeinse Rijk
zeer hoog scoren!

De moderne geschiedschrijving
krijgt daar nu eindelijk wat meer oog voor
[zie ook bijvoorbeeld de boeken van Fik Meijer over gladiatoren en wagenmenners
in het oude Rome: Gladiatoren. Volksvermaak in het Collosseum (A'dam, 2003); Wagenrennen. Spektakelshows in Rome & Constantinopel (A'dam, 2004)!

"Multicultureel"
houdt ook een meervoud van godsdiensten in.
Wie bijvoorbeeld A'dam-Zuidoost bezoekt
[ik heb er gewoond in Gooioord tegenover Groeneveen & Kruitberg
tussen begin jaren zeventig tot begin jaren negentig van de vorige eeuw],
merkt al gauw dat het meervoud zich allang niet meer beperkt
tot islam en hindoeisme, maar uitingsvormen van geloof laat zien
waarvoor we nog niet eens een naam
bij de hand hebben.

Temidden daarvan
heerst nog steeds het christendom, als
DE
dominante religie,
vanouds reeds georganiseerd in het instituut kerk.
Wat moet het kerkelijk christendom met die andere religies
van de 'concurrenten'?

Punt EEN:
afstappen van de idee dat het christelijk geloof [nog steeds] moet domineren,
en dat ook kan, omdat het het ware geloof is.
DAT
idee is, kort gezegd,
fundamentalisme van de allerbovenste plank.

Het hoeft zich niet te uiten
op de manier waarop we het tegenkomen bij andere religies
[met onderdrukking van anderen, bevoordeling van eigen positie, enzovoorts]
om toch uit de wortel ervan te leven.

Die wortel is het eigen gelijk claimen,
door via welke openbaringstheorie dan ook,
de waarheden van eigen religie als geopenbaarde waarheden voor te stellen.
Daar is geen kruid tegen gewassen.

Wie van zijn waarheden
uitgaat als door God geopenbaarde waarheden heeft altijd gelijk,
en het hangt er maar vanaf of die waarheden insluiten dat anderen bekeerd moeten worden
[zie ook o.a. Patrice & Dyme myDi!], hoever het fundamentalisme
in de praktijk doorschiet?

Neem bijvoorbeeld missie en zending.
Ik zeg niet dat het christendom niet geexporteerd zou mogen worden.
Alles wat waarde heeft, mag je ook naar buiten brengen, OOK 'godsdienst'.
Daar komt bij dat de christelijke religie iets universeels heeft,
in zoverre het christelijk ontwerp van G d hem niet als een particuliere uitredder uit alle nood ziet
[ik noem maar wat] maar als schepper en onderhouder van mens en wereld,
een trek die het deelt met jodendom en islam.

Maar daar stokt dan ook meteen het mydiverhaal!

Wie de kerkgeschiedenis leest,
met name de geschiedenis van de christianisering van Europa,
zal met verbijstering kennisnemen van de diverse chicanes, de manipulaties,
de regelrechte afpersingen en strooptochten, waarmee christelijke machthebbers hun gebied uitbreidden, en en passant de veroverde gebieden christianiseerden
[soms ~ omgekeerd ~ christianiseerden
om te veroveren!]?

Het christendom heeft vaste voet gekregen,
hoeveel zegen het Europa ook bracht, via middelen die strijdig waren met haar eigen verkondiging.
De enige rechtvaardiging die ervoor werd aangevoerd was het geopenbaard karakter
van de christelijke waarheid:
zouden missie en zending daarvan ook vandaag nog hun fundament maken
[het woord zegt het al!],
dan kunnen we er moeilijk iets anders in zien
dan een voortzetting van het
fundamentalisme?

Kortom:
extreem gewelddadig
fanatiek fundamentalisme is niet beperkt
tot bijvoorbeeld hindoeisme of boeddhisme,
christendom, islam, communisme, kapitalisme of commercialisme,
het is een typisch mucho macho bonobonale 'menselijke' afwijking
van 'het rechte pad' van humanisering
van religie en wetenschap?!

De theologie
moet op dit punt ook wat duidelijker worden, lijkt mij:
ik begrijp het worstelen met de traditie, met de vraag 'hoe waar' waarheid is,
maar die vraag moet toch worden opgelost
zonder de bijgedachte dat de exclusiviteit van de christelijke waarheid
onopgeefbaar is.

Als je daarvan
BLIJFT
uitgaan, dan wordt alle ruimte
die je aan andere religies geeft alleen maar
een schijnvertoning.

@