je drijft me verder van je af
Je drijft me steeds verder van je af, je respecteert me niet langer meer als je vrouwtje
als ik het zo bekijk heb je dat eigenlijk nooit gedaan, je hebt mij nooit gerespecteerd, je hebt mij altijd als een makkelijke vangst gezien, een tussendoortje die er toch altijd wel was.
Nu snap ik de reden waarom heb niet de bedoeling was dat ik zwanger zou worden, en je kunt hoog of laag springen maar een toekomst met mij dat is eigenlijk nie wat je wilde, dat je weg wilde uit alkmaar, dat geloof ikwel en dat je ergens van me houd geloof ik ook wel, maar of het echte liefde is weet ik niet!
Je praat met me alsof ik je hond ben, behandeld me als een slaaf en je geeft me niet het gevoel alsof ik de gelukkigste vrouw van de hele wereld ben.!
ik zou me gelukkig moeten voelen, maar in plaats daarvan voel ik me een nietsnut, en dat komt allemaal door jou, dat ik me zo onzekerder voel,
Vroeger bracht je het beste in me na boven, nu is dat alleen maar angst. bang om je kwijt te raken, bang om klappen van je te krijgen, bang voor commentaar, bang voor het geschreeuw .. je maakt me bang!
Alleen je ziet het niet of je weigertt het te zien ik weet het niet maar de blik in je ogen wanneer je boos bent zegt genoeg.. en ik wil niet zolanger meer leven
je vertoont tekenen van vroeger, toen je vreemdging, je doetde dingen die je toen ook deed!
en dit keer moet ik wel opmijn gevoel afgaan en doen wat het beste is!
So i gotta go!
Dyme, vrouw, 37 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende