Je lag naast me

Ik werd wakker en je lag naast me. We lagen verstrengeld in elkaar. Ik schrok ervan. Wat is er gebeurd? Wat heb ik gemist? Zijn we weer samen? Heb ik je hoop gegeven? Het voelde zo fijn maar toch probeerde ik me los te wringen om weer alleen te liggen, zonder dat je wakker zou worden. Dan kon ik doen alsof dit niet gebeurd was. Maar je werd wel wakker, en het stelde jou teleur dat ik jou weg duwde van mij.. Dat ik je niet eens knuffelen kon. Dat ik zo vervreemd was van jouw liefde.

Uiteindelijk gingen we toch samen door de dag. Na een hoop gepraat kwamen we tot een compromis. Het enige wat jij wou was mij nog kunnen vasthouden Als beste vrienden. Daarbuiten hoopte jij op een nieuwe liefde, wat ik zei goed te kunnen begrijpen en hij wel iemand zou tegenkomen..

Toen werd ik echt wakker.. Toch weer een droom. Een valse droom!
Zoiets zal nooit werkelijkheid kunnen zijn.
Ik mis hem nog elke dag