Jij met je heerlijke ziel.
Geen verdrogende winter, geen bevroren zomer. Maar een warme herfst en een vroeg bloeiende lente. Niemand staat je in de weg; mocht er iemand staan dan maakte jij je pad wel weer schoon; De bladeren van de herfst opvegend en de bloesem van de bloemen voor jezelf neerlegend. Want je bent nog zo veel meer waard. Meer waard dan een geraakte, huilende ziel. Dan toch zat je daar, met je handen voor je gezicht om je uitgelopen verdriet te verbergen. De lijm heb ik in mijn hand, samen met de woorden en de liefde om je weer te laten helen.
Maar jij had jezelf al sneller bij elkaar geraapt als dat ik op naar je toe was gereisd.
- Jij met je heerlijke ziel; had mij niet eens meer nodig.
© Dubble.
Dubble., vrouw, 35 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende