ze zijn heir op de groep zóó ontiegelijk
LUI!!!echt verschrikkelijk! om van te
zo rustig en stil, zo ieders voor zich...
ik mis dat sociale, iets wat ik in het begin op rood zo moeilijk vond is me heel erg dierbaar geworden, de dingen met elkaar delen, je gesteund voelen bij je doelen...
iets wat ik ook zo mis is de spontaniteit...
om gewoon
SPONTAAN dingen te doen, ze kunnen het hier gewoon niet aan...
en das balen, want ik heb dat al wel geleerd, soms ben ik bang dat ik soms stapjes terug moet doen i.p.v. dat ik een stap vooruit ga...
ik krijg er gewoon helemaal de kriebels van af en toe, ik kan m'n
enthousiasme niet kwijt...
jaaa... en wat doet marliesje dan... precies...
MARLIESJE BEGINT TE STUITEREN... als een
STUITERBAL... ja dan vliegt ze door de kamer en gaat net zo lang door tot er iemand in beweging komt...
en dat duurt soms echt heel lang... en dan ja... dan is het moeilijk weer te stoppen...
daar denkt grl dan iets op gevonden te hebben om
STUITERBUIEN in de ochtend te voorkomen: als marlies mag uitslapen, maak haar dan om 9 uur wakker voor haar medicatie, laat r daarna maar weer slapen, dan kan t zn werk doen terwijl ze slaapt...
maar ach, daar is best mee te leven... dat drukke gedoe is ook niet alles...
maar jah.. wat moet je dan als je een
actief en enthousiast iemand bent, maar hier kan ik dat totaal niet kwijt....
krijg de neiging om doping in de koffie te stoppen...
speed ofzo, dan krijgen ze wat energie !!