kaakoperatie

Zo sinds een lange tijd toch maar weer eens hier schrijven.
Vandaag is het op de dag af drie weken geleden dat ik een kaakoperatie heb ondergaan.
Mijn kaken werden op vijf plaatsen gebroken en dan vervolgens rechtgezet.
's maandag moeten melden in het ziekenhuis, na een half uur al meteen op weg naar de OK.
Leuke broeder die me naar beneden bracht, stelde me echt gerust! De voorbereidingskamer heb ik nog enigszins meegemaakt, de rest kan ik me niet meer herinneren. Bleek achteraf dat er een spoedje tussen was gekomen en ik gewoon daar twee uur onder narcose heb gelegen. (ze wilde me namelijk niet wakker maken en laten schrikken. blijkt ook beter te zijn, twee keer een narcose is ook niet goed)
Maar goed na 7 uur weer terug op de kamer en het eerste wat ik bewust meemaakte was een lijkbleek vriendje Wel echt super lief! Hoe hij me gesteund heeft. (again!)
Maar goed, na 5 minuten moest hij weer weg. Vond ik ook niet erg, want wilde alleen maar slapen.
's Avonds het bezoekuur. Mijn mama, opa, schoonmoeder en natuurlijk mijn vriend waren er.
Ik kan me vaag herinneren dat ik met ze gesproken heb Weet wel dat ik een super leuke knuffel van mijn opa had gekregen. Tja op naar de nacht dan maar. Dat was echt klote! Ik kon niet liggen, als ik namelijk ging liggen was het alsof er duizende kleine naaldjes in mijn gezicht werden geprikt. Dat was echt super vervelend!
Dag 2 in het ziekenhuis was echt een hel!. Niet zozeer voor de pijn maar de afdeling waar ik lag.
De zusters waren echt bitches haha. Maar ach ik kan er ook wat van. Alleen als je mond vastzit met 10 elastiekjes en je dus moeilijk kunt praten, dan sta ik wat minder mijn mannetje.
Ik heb dan ook wel een paar keer mijn mama huilend opgebeld. (mijn vriend niet, want die voelt zich dan heel schuldig) En mama's begrijpen je toch net wat beter. Die dag ook op controle geweest bij de chirurg.
ALs ik echter zo emotioneel bleef dan zou hij me de dag erna nog in het ziekenhuis houden.. :S
Die middag nog bezoek gehad van mama, opa, mijn vriend en zijn zus en ''s avonds van goede vrienden. Super! Een hele grote teddybeer gekregen Daar was ik het 's nachts erg dankbaar voor! Eindelijk kon ik slapen.
Dag 3 moest ik het 's ochtends al op controle bij de chirurg. Om zeker te zijn dat ik ook daadwerkelijk naar mocht, ben ik gewoon zelf er naartoe gelopen. Ook veel beter dan zo'n klote rolstoel.
Omdat ik helemaal happy de peppy daar naar binnen liep en de chirurg dus goed voor de gek kon houden haha, mocht ik naar huis! Dus mijn vriend gebeld, maar aangezien die dik 45 minuten verderop zat, duurde me dat te lang. Dus mijn mamskie maar weer gebeld, die was er binnen 10 minuten.
Samen dus met haar op mijn vriend gewacht en dik een uur later was ik op weg naar huis.
Die autorit was een hel, maar was het meer dan waard.
Omdat het 20 december was dat ik geopereerd werd, zaten de feestdagen er natuurlijk aan te komen.
Dus de hele family maar bij ons uitgenodigd, zodat mijn vriend ook wat kerst kon vieren.
Uiteindelijk was het heel erg gezellig, mijn neefje van 12 die me uitlachtte omdat ik niet eens fatsoendeiljk kon praten, of omdat ik alles wat ik at, at als een baby en dus echt een slabber nodig had
Al met al is het goed verlopen, zit zoals ik al zei nu op 3 weken erna.
Heb nog steeds elastieken in mijn mond en moet nog steeds vloeibaar eten, maar het was het meer dan waard. Woensdag op controle en dan mogen ze hopelijk eruit!!!!!
Mijn gezicht is behoorlijk verandert. Een tante van mijn vriend moest echt twee keer kijken haha.
Ik moet er nog aan wennen, maar mijn vriend vertelt me elke dag hoe mooi ik wel niet ben, dus het zal wel goed zitten Ik hoef geen zak over mijn hoofd te trekken!

het thuiszitten heeft me wel aan het denken gezet en ik ben dus weer eens al mijn oude berichtjes hier gaan lezen. Raar hoor als je dat terugleest. maar ben wel blij dat ik het heb gedaan.
Toch maar weer eens proberen om mijn dagboekje bij te gaan houden.