Kan het nou nooit een keer klaar zijn?

Morgen maar weer eens naar de huisarts, goed voor de afwisseling...(ahum!)
wat zullen we deze keer eens doen.. een oor wat niet meer functioneert zoals het hoort, wat pijn doet.. zullen we deze keer gaan voor een oor "uitspuiten"?


Ben de laatste tijd al zó f*cking vaak bij de huisarts geweest. Niet dat ik een vervelende huisarts heb hoor, dat juist helemaal niet. Voor het eerst in mijn leven heb ik een huisarts (en de huisarts die we vroeger thuis hadden toen ik nog klein was) die aardig is en die me wél serieus neemt. Ze is hardstikke aardig en ze wil me ook echt helpen. Maar bleh..! ik kom er veel te vaak. En dat ben ik zóó ontzettend ZAT. Mijn lichaam heeft altijd wel wat, zijn het eens een keer niet mijn enkelbanden, dan is het wel mijn elleboog, of mijn pols, laten we die vooral niet vergeten.. en o,jah, mijn zoveelste voet, been, enkel en knie blessure is ook de moeite waard om te vernoemen. Want jah, dat is nog niet eens over en mijn lichaam biedt zich aan als huisvesting voor Pfeiffer. Gillend ghek wordt ik van mijn eigen lijf. Want alsof de pfeiffer nog niet genoeg is, wordt het nu ook om de haverklap verkouden. Kan trouwens óók van de pfeiffer komen, bleek dus. Dus ik maar hoesten en keelpijn hebben, weer stikken in een hoestbui terwijl de tranen over mijn tranen biggelen. En ach, laten we dan nog maar eens een keer instorten, dit maal maar op het station, gezellig als al die mensen kunnen zien wat er gebeurd. En als we dan toch zo lekker bezig zijn kunnen we er ook nog wel even uit zien als een kanarie. Lekker geel, goed om alsvast in de carnavalsstemming te komen. Waarom is het nooit een keer afgelopen?!?! Zeker het afgelopen jaar sinds ik op de F-groep zit, is mijn lijf zo ontzettend aan het kwakkelen. En neemt daarin mij als persoon gewoon mee, want ik wordt er gek van. Ik wil me weer een keer fit voelen, helder na kunnen denken, weer gewoon zijn zoals ik was, lichamelijk en geestelijk.

Gewoon voor de grap, voor de afwisseling lijkt me dat wel leuk jah, gewoon weer een keer mezelf te kunnen zijn. Ik doe zóó f*cking mijn best, maar mijn lichaam werkt er niet aan mee. En dat beïnvloed mij als persoon. Ik wil het zóó graag allemaal goed doen, overal voor gaan, alles doen wat ik eigenlijk best wel kan. Maar ik kan het niet! Het lukt nu niet... maar ik wil het zó graag, met alles wat in me zit..