Kan ik een schrijer zijn ( graag reageren)
Ik wil heel graag schrijfster worden hier een stukje just random net verzonne wat vinden julie ( heb dyslexie)
Ik keek ik de spiegel en zag me blonden haren nog steeds krullend over mijn schouders hangen. Mijn ogen nog steeds blauw. Maar toch is alles verander. Zins die ene dag.
Zoals altijd ging ik gewoon naar school, elke dag om half 9. Ik zat in de 3e klas. En ineens tijden biologie wert ik uit de les gehaald, door 2 grote mannen van de politie. Ik moest mee naar het bureau. Waarom moest ik mee? De meest bizarre gedachtes gingen door me heen. Maar dat zetten ik snel aan de kant. We liepen naar binnen naar de verhoorkamer. Ze vroegen me te gaan zitten, dit deed ik dan ook. Ze zeiden dat ze niet zulk leuk nieuws hadden. Der is een brute moord gepleegd, mijn vader was dood! Ik kon het niet geloven. Het eersten wat ik vroeg was :"wie heeft dit gedaan?!". Maar dat wisten ze niet. Nee dit kon miet waar zijn. "Dit mag niet". Ik raakte in paniek. Nu ben ik helemaal alleen. Ik was mijn moeder op mijn 6e verloren aan een auto ongeluk, ze zeiden zelfmoord. Ik had dit nooit geloofd. En nog steeds niet. Nog steeds in paniek, lieten ze foto's zien van zijn lijk. En toen drong het nog meer tot me door. Ik moest en zou de dader vinden.
Ik keek ik de spiegel en zag me blonden haren nog steeds krullend over mijn schouders hangen. Mijn ogen nog steeds blauw. Maar toch is alles verander. Zins die ene dag.
Zoals altijd ging ik gewoon naar school, elke dag om half 9. Ik zat in de 3e klas. En ineens tijden biologie wert ik uit de les gehaald, door 2 grote mannen van de politie. Ik moest mee naar het bureau. Waarom moest ik mee? De meest bizarre gedachtes gingen door me heen. Maar dat zetten ik snel aan de kant. We liepen naar binnen naar de verhoorkamer. Ze vroegen me te gaan zitten, dit deed ik dan ook. Ze zeiden dat ze niet zulk leuk nieuws hadden. Der is een brute moord gepleegd, mijn vader was dood! Ik kon het niet geloven. Het eersten wat ik vroeg was :"wie heeft dit gedaan?!". Maar dat wisten ze niet. Nee dit kon miet waar zijn. "Dit mag niet". Ik raakte in paniek. Nu ben ik helemaal alleen. Ik was mijn moeder op mijn 6e verloren aan een auto ongeluk, ze zeiden zelfmoord. Ik had dit nooit geloofd. En nog steeds niet. Nog steeds in paniek, lieten ze foto's zien van zijn lijk. En toen drong het nog meer tot me door. Ik moest en zou de dader vinden.
18 okt 2013
- meld ongepast verhaal
-
hanna2001
vrijdag 18 oktober 2013 20:52
het is egt super goed je moet egt schrijver worden
-
LiefxKonij
vrijdag 18 oktober 2013 21:05
Als je iets wilt kan het.
Geloven in jezelf, dan pas lukt het. -
Anonyma (opgeheven op 3-2-2014)
vrijdag 18 oktober 2013 21:27
Als je dit echt wilt moet je als eerste gaan werken aan je dyslexie.
En daarmee bedoel ik niet je vele schrijf fouten want er zijn altijd redacteurs die dat voor je kunnen doen.
Maar je moet heel veel boeken gaan lezen zodat je meer inzicht krijgt in zinsopbouw.
En mijn tip is om te proberen meer dimensies in zo'n stukje tekst te plakken.
Het is nu nog heel erg voor jeugd geschreven.
Als je dat wilt is het natuurlijk geen probleem maar als je echt literair schrijfster wilt worden moet je je eens gaan verdiepen in een Isabel Allende bijvoorbeeld. -
minimeisje
vrijdag 18 oktober 2013 22:07
eens met anonyma. je kunt er natuurlijk ook eerst de spelling- en grammaticacontrole van je computer overheen laten gaan, zodat er wat schrijffoutjes uit gaan. en inderdaad, ga veel boeken lezen en oefenen!
-
gekkie
vrijdag 18 oktober 2013 22:17
Heel erg bedankt x ik lees heeeeel erg veel ik hou der super veel van. Als ik lees of schrijf en ik in me eigen wereld dan kan ik me zelf Zijn en alles vergeten x
thanx voor de lieve rea's -
overloved (opgeheven op 21-1-2014)
vrijdag 18 oktober 2013 22:20
Ik zie geen dyslexie, wel ontzettend veel slordige spelfouten.
-
Nightdream
vrijdag 18 oktober 2013 23:10
Er zitten een hoop fouten in die weinig te maken hebben met dyslexie, maar die echt onder de chat/smstaal vallen.
Je stuk gaat enorm snel. ik kan niet meeleven met de hoofdpersoon. Zelfs voor een jeugdverhaal gaat het veel te snel. je vertelt in een paar zinnen dat de vader van 'ik' dood is (en ik heb geen idee wie 'ik' is, dus waarom zou ik het erg vinden? Ik kan me niet inleven in iemand als ik niet eens weet of het een man of een vrouw is. Gezien het lange haar zal het wel en vrouw zijn, maar mannen kunnen dat ook hebben.).
Doe tevens een beetje research, zoals je het hier schrijft, gaat het doorgaans niet bij de politie. Het is super tactloos om wat foto's te laten zien aan een minderjarige. Ook hoef je voor zulk nieuws niet mee naar het bureau.
Let echt goed op wat je schrijft. Voorbeeld:
'Nog steeds in paniek, lieten ze foto's zien van zijn lijk.' Hier schrijf je letterlijk op dat de politieagenten in paniek waren en in hun paniek foto's lieten zien. Ook spreek je over 'zijn lichaam' en niet 'zijn lijk.
Dit soort dingen heb je in je hele stuk lezen.
Blijven oefenen dus en jezelf blijven verbeteren. Neem er de tijd voor. Het hoeft niet vlug vlug te zijn. -
GrannySmit (opgeheven op 31-10-2013)
zaterdag 19 oktober 2013 12:16
meteen al heel spannend
-
MyWorldx (opgeheven op 1-4-2015)
zaterdag 19 oktober 2013 16:25
Je gaat van lijn naar lijn, van de klas op eens naar het politie bureau en gelijk is je vader dood.
Iets meer ruimte tussen de lijnen en iets uitgebreider, dat maakt het al gelijk wat boeiender.
Oh, zie nu nadat ik dit heb getypt, dat dit ook al in eerdere reacties staat.. Naja.. -
gekkie
zondag 20 oktober 2013 00:49
heel erg bedankt voor het reageren ik zal t opnieuw typen en proberen aan alle tips te denken zal het er op zetten als ik er klaar mee ben x
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 18 okt 2013 Kan ik een schrijer zijn ( graag reageren) ( 10 )