Jeetje wat voel ik me nu verdomd klote.
H heeft me net gefeliciteerd met me verjaardag en ik wou perse door praten dus ik vroeg maar of hij herinnerd werd door fb. Hij antwoorde : Misschien...
Ik merkte al dat het een best wel korte opmerking was. Dus ik zei hem dat ik het wel heel lief vond.
Maar natuurlijk reageert hij straks niet meer..
Oke toch wel.. ik kreeg net een berichtje terug..
We praten nu over koetjes en kalfjes..
Hij reageert wel kort maar ik ben gek genoeg al kei blij als hij wat zegt..
Waarom maak ik me zelf zo stapel gek om een jongen die ik al maanden niet heb gesproken?
Waarom ben ik nog zo knetter gek op hem?
En waarom zou ik hem wel bespringen als ik alleen al een foto zie..
Ik kan dagen dagdromen over hem en mij, samen.
Dat hij me op haalt en me mee neemt maar een ver land, waar ik hem vertel hoe erg ik hem heb gemist..
Maar natuurlijk werkt het niet zo.
Hij gaat naar Canada en ik naar Oeganda..
Zo ver weg van elkaar voor mij 1 maand. en voor hem een jaar.
Als ik hem zie lopen in de discotheek word ik al gek en weet me zelf niet meer te gedragen.
Ik heb dit nog nooit zo gehad bij een jongen als bij hem.
Ik bleef altijd chill en ongevoelig.
En bij hem slaan al mijn gevoelens op hol en me hersenen lijken wel te ontploffen als ik zijn ogen zie en zijn lach.
Ik heb nu al lang me telefoon niet meer oren trillen, en ben nu al bang dat hij me irritant vind of stalkerig..
Ik word gek en ik weet dat ik hem moet vergeten..
Het doet zulke pijn omdat het altijd zo geweldig met hem was..
Het maakt me gek en ik doe me zelf alleen maar pijn.