Kapotte vriendschappen.
Vriendschappen verliezen.
ik heb vandaag zo het idee, dat ik een paar van mijn goeie vriendschappen die ik had, (beetje raar maar dat zijn voornamelijk met jongens) dat ik die kwijt raakt. Die vriendschappen worden steeds iets minder, totdat ik ineens niks meer van ze hoor, of echt 1x per maand ofzo. Zo raak, dat die minder worden, en een reden kan ik niet geven. En daar baal ik zo van. Het niet weten waarom ze kapot gaan.
Eerst heb je hele goeie gesprekken, en kom je vanalles over elkaar te weten, en op een gegeven moment worden die gesprekken minder, en dan opeens zijn ze er niet meer. Dat doet me zeer, eerst geef je je bloot aan iemand en wanneer je bijna alles weet van elkaar, stoppen die gesprekken. En als me dit binnen een jaar 3x gebeurt, is het echt niet meer leuk, en dan wel je alleen maar weten waarom die stuk lopen.
De eerste x dat die stuk is gelopen weet ik wel waarom, ik kreeg toen een ´relatie´ met een goeie vriend, en tjaah toen het uitging kun je geen normale vriendschap over houden. Deze jongen spreek ik nog maar heel soms.
Naja en die andere 2 daar sprak ik heel erg veel mee op msn, en nu zie ik ze nauwelijks nog online, en spreek je dus bijna nooit meer. Terwijl ik er echt goeie gesprekken mee heb gehad. Als we nu wat zeggen is het echt zo van, haai, hoessie, wat heb je gedaan de laatste dagen, en verder is er geen gesprek meer. Ow ja de vraag, heb je nog iets te zeggen. Soms had je een gesprek van 2-3 uur, en nu is het gesprek niet langer dan 5-10 minuten.
En als ik dan de moeite doen om een goed gesprek aan te gaan, is het vanaf de andere kant heel kort af en heel bot. Of ze moeten snel weg, okay als je soms weg moet kan ik begrepen, maar bijna elke x is wel heel raar.
Het enige waar ik nu achter wil komen, is waarom die gesprekken - vriendschappen dood lopen.
ik heb vandaag zo het idee, dat ik een paar van mijn goeie vriendschappen die ik had, (beetje raar maar dat zijn voornamelijk met jongens) dat ik die kwijt raakt. Die vriendschappen worden steeds iets minder, totdat ik ineens niks meer van ze hoor, of echt 1x per maand ofzo. Zo raak, dat die minder worden, en een reden kan ik niet geven. En daar baal ik zo van. Het niet weten waarom ze kapot gaan.
Eerst heb je hele goeie gesprekken, en kom je vanalles over elkaar te weten, en op een gegeven moment worden die gesprekken minder, en dan opeens zijn ze er niet meer. Dat doet me zeer, eerst geef je je bloot aan iemand en wanneer je bijna alles weet van elkaar, stoppen die gesprekken. En als me dit binnen een jaar 3x gebeurt, is het echt niet meer leuk, en dan wel je alleen maar weten waarom die stuk lopen.
De eerste x dat die stuk is gelopen weet ik wel waarom, ik kreeg toen een ´relatie´ met een goeie vriend, en tjaah toen het uitging kun je geen normale vriendschap over houden. Deze jongen spreek ik nog maar heel soms.
Naja en die andere 2 daar sprak ik heel erg veel mee op msn, en nu zie ik ze nauwelijks nog online, en spreek je dus bijna nooit meer. Terwijl ik er echt goeie gesprekken mee heb gehad. Als we nu wat zeggen is het echt zo van, haai, hoessie, wat heb je gedaan de laatste dagen, en verder is er geen gesprek meer. Ow ja de vraag, heb je nog iets te zeggen. Soms had je een gesprek van 2-3 uur, en nu is het gesprek niet langer dan 5-10 minuten.
En als ik dan de moeite doen om een goed gesprek aan te gaan, is het vanaf de andere kant heel kort af en heel bot. Of ze moeten snel weg, okay als je soms weg moet kan ik begrepen, maar bijna elke x is wel heel raar.
Het enige waar ik nu achter wil komen, is waarom die gesprekken - vriendschappen dood lopen.
08 nov 2005 - bewerkt op 26 nov 2005
- meld ongepast verhaal
-
whipout
dinsdag 08 november 2005 17:27
ah joh, cheer up
k heb dat ook met veel mensen, eerst op msn spreek je ze veel, ook goeie vrienden en op een gegeven moment heb je elkaar gewoon minder te vertellen. je raakt aan elkaar gewend. maar de vriendschap wordt er niet minder op. laatst een vriend van mij opgezocht van wie ik al 2mnden niets meer had gehoord, was weer helemaal als voorheen
en je kan altijd nog over onzin gaan praten met ze, ik eb met mijn beste vriend een imaginaire vriendin verzonnen, over wie we altijd roddelen. ze heet bep en is 22, en ze woont in een dorp verderop. maar ze bestaat dus niet, geloof me, over dat soort onzin kan je met een beetje fantasie ook uren praten.
en vrienden blijven niet voor even, maar voor altijd, ookal voelt het soms anders -
*BOEM*
dinsdag 08 november 2005 19:10
Dat heb ik ook met heel veel mensen!!
Bij sommige mis ik het niet eens...en heb ik niet eens de behoefte om met ze te praten...dan vraag ik zo nu en dan iets...maar voor de rest..mwah
met andere praat ik totaal niet, maar weet ik dat wnr er iets boeiends gebeurd ik het ze heus wel vertel...
vrienden hoeven neit altijd aan elkaar vastgeplakt zitten *hek ook net geleerd*...en naja..je meot het loslaten...en als het echt vrienden zijn, waar ik van overtuigd ben, dan komen ze vanzelf terug..
wat bij mij heeft geholpen: een kort mailtje sturen --> hoeft niet meteen te reageren en weet dan ook dat je aan hem denkt
succes!!
Steejf!
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 03 jan 2006 Een gedicht.
- O 18 dec 2005 Sorry ( 1 )
- O 28 nov 2005 Sneeuw vrij :D. ( 2 )
- O 27 nov 2005 Dingen wegstoppen.
- O 26 nov 2005 Sneeuw. ( 1 )
- O 24 nov 2005 Lonely. ( 2 )
- O 23 nov 2005 Geheimen.
- O 22 nov 2005 Huilende ogen. ( 1 )
- O 18 nov 2005 Hij weer.
- O 17 nov 2005 Hij. ( 1 )
- O 16 nov 2005 Handbal.
- O 15 nov 2005 Jezelf accepteren... ( 3 )
- O 15 nov 2005 Laat me toch.
- O 13 nov 2005 Haat en liefde. ( 3 )
- O 10 nov 2005 Klote dag. ( 1 )