Als een blok ijs,
gevoelloos,
weinig gedachtes,
gewoon levenloos..
Langzaam ontdooit het,
Langzaam komt het weer op gang,
Langzaam komt het goed met me,
Waar ik op wacht mijn leven lang..
Ik ben ontdooit,
tranen kletteren op de grond,
Ik was ontdooit, dat vrolijke meisje,
ze keek in de spiegel en zag dat ze echt bestond..
Ze bestond echt,
zij met haar stralende lach,
ontdooit,
en tranen die je nooit meer zag
oke weet niet waar t op slaat want t slaat nergens op maarjaa