Waar is die jongen,
Waar is hij naartoe gegaan,
Waarom is die lieve jongen,
Niet in jou blijven bestaan.
Door een paar woorden,
mijn oog weer met een traan,
jij leeft je leven verder,
maar laat mij gewoon staan.
Kom je ooit weer terug,
waar ben je heen,
mijn hart is zo gebroken,
niet van steen.
Snap je dan niet,
wat je met me doet,
van binnen wordt ik gek,
ookal zie je dat niet goed.
Een paar woordjes van jou,
kunnen mijn humeur veranderen,
laten lachen of laten huilen,
Voor mij ben jij niet zoals anderen.
Jij bent voor mij,
Iets wat ik niet zomaar op kan geven,
Jij bent voor mij,
Mijn alles, mijn hele leven
.
Ja, beetje stom, maar 't is alweer super lang geleden dat ik een gedichtje gemaakt heb zeg. Zo voel ik me dus, 't interesseert me niet zoveel of jullie het mooi vinden of niet, dit zijn mijn gevoelens, en soms kun je die mooi omschrijven en soms niet.