En nog steeds ben ik een warhoofd...
Zal t altijd wel blijven, maar ik word er een beetje moe van nu...
Gisterenavond...
Hij deed een poging me te zoenen voor ik naar huis ging.
Ik vond het niet zo slim om terug te zoenen, en dus zei ik dat.
Hij was boos omdat ik hem niet eerder duidelijk heb gemaakt dat ik dat niet wil,
ik weet zelf ook wel dat het soms lijkt alsof ik dat wil..
Alsof ik verliefd op hem ben of weet ik wat
Maar ik heb dat gevoel niet continu... ik vind hem wel leuk maar ik ben niet verliefd,
dus daarom deed ik het niet?
Ben ik daarom een kutwijf? Omdat ik hem niet zoen zodat hij mij vergeet?
Hij zei dat ik maar naar huis moest gaan
Hij wou niet in discussie raken want hij was aan het werk
Ik stuurde hem een sms,
'I'm sorry I'm alive'
In de zin van dat ik het hem blijkbaar onbedoeld moeilijk maak..
Daar kreeg ik niets op terug,
maar ik heb te horen gekregen dat hij de rest van de nacht goed chagrijnig was...
Dat vond ik dan weer lief,
dat ik invloed heb op zijn humeur..
Maar, VERDOMME!
Dat heeft hij ook op t mijne,
want ik ben boos.. omdat hij vandaag niet de moeite neemt om voor mij op msn te komen.
Het is natuurlijk slim, na wat er gister is voorgevallen.
Maar vandaar ben ik ook zo in de war..
Zodra hij een poging doet, wil ik het niet...
Maar als hij niets doet, ben ik teleurgesteld!
Ik ben de bitch
HE LIKES THE BITCH
JN!