Klaar ermee!
Bah, ik ben er zo klaar mee!
Mijn broer komt over mee weg!
Door zijn handicap wordt hij altijd als een baby behandeld!
Mijn moeders kleine jongen, NEE! HIJ IS VERDOMME 16! HET IS KLAAR!
Ik ben 15, en ik doe alles zelf (wat vanzelf spreken is, maar ik ben ook altijd erg zelfstandig geweest), al vanaf dat ik 8 ben! En hij niet!
Want hij is het kleine gehandicapte kindje van mamsie en papsie.
Mijn moeder douche(t?d?) hem, kleed hem aan, vertroeteld hem, ALLES!
Tuurlijk, het is in de loop der jaren misschien een ietsiepietsie minder geworden, maar het bovenstaande gebeurd nog steeds!
Ze ruimt ook zijn kamer op, en als hij en ik het soortgelijke doen wat niet mag, krijg ik altijd meer op mijn donder!
Hij wordt ergens van beschuldigd en binnen de kortste keren gaat hij huilen, dan ligt het meteen niet meer aan hem!
De laatste tijd is mijn moeder wat geirriteerder door de overgang, en doe ik alles verkeerd, en ik doe zo mijn best, maar mijn broer doet geen ene flikker en hij doet alles goed!
Ze denkt altijd dat het haar schuld is dat hij gehandicapt is, en we zeggen altijd dat dat niet zo is.
Mijn vader is dan strenger, hij behandeld ons allebei hetzelfde. Soms niet helemaal maar meestal wel.
Ik ben er zó klaar mee, het komt me strot uit. Oja, hij heeft ook de neiging om de hele dag zonder broek te lopen terwijl ik steeds zeg: ''Doe desnoods even een joggingsbroek aan, het hoeft geen spijkerbroek, zolang je maar iets aan hebt, dat hebben we allemaal!'' En ja, dat doe ik niet altijd even vriendelijk, maar kom op, hij luistert nooit! Hij loopt ook als hij gedouchet heeft nog even lekker naakt door het hele huis terwijl ik maar zeg ''Doe even wat aan! Ik hoef dit niet te zien!''
En ja, natuurlijk hou ik van hem, ik bedoel, het is mijn broer. Maar dit moet echt stoppen, hoe moet hij anders voor zichzelf zorgen later?
Ik doe zo mijn best om alles zelf te doen, maar het wordt knap irritant als je grotere broer dat niet doet! Hoe bedoel je ''voorbeeld''?
Zo, even mijn irritatie met woede losgelaten. Opgelucht gevoel nu.
Mijn broer komt over mee weg!
Door zijn handicap wordt hij altijd als een baby behandeld!
Mijn moeders kleine jongen, NEE! HIJ IS VERDOMME 16! HET IS KLAAR!
Ik ben 15, en ik doe alles zelf (wat vanzelf spreken is, maar ik ben ook altijd erg zelfstandig geweest), al vanaf dat ik 8 ben! En hij niet!
Want hij is het kleine gehandicapte kindje van mamsie en papsie.
Mijn moeder douche(t?d?) hem, kleed hem aan, vertroeteld hem, ALLES!
Tuurlijk, het is in de loop der jaren misschien een ietsiepietsie minder geworden, maar het bovenstaande gebeurd nog steeds!
Ze ruimt ook zijn kamer op, en als hij en ik het soortgelijke doen wat niet mag, krijg ik altijd meer op mijn donder!
Hij wordt ergens van beschuldigd en binnen de kortste keren gaat hij huilen, dan ligt het meteen niet meer aan hem!
De laatste tijd is mijn moeder wat geirriteerder door de overgang, en doe ik alles verkeerd, en ik doe zo mijn best, maar mijn broer doet geen ene flikker en hij doet alles goed!
Ze denkt altijd dat het haar schuld is dat hij gehandicapt is, en we zeggen altijd dat dat niet zo is.
Mijn vader is dan strenger, hij behandeld ons allebei hetzelfde. Soms niet helemaal maar meestal wel.
Ik ben er zó klaar mee, het komt me strot uit. Oja, hij heeft ook de neiging om de hele dag zonder broek te lopen terwijl ik steeds zeg: ''Doe desnoods even een joggingsbroek aan, het hoeft geen spijkerbroek, zolang je maar iets aan hebt, dat hebben we allemaal!'' En ja, dat doe ik niet altijd even vriendelijk, maar kom op, hij luistert nooit! Hij loopt ook als hij gedouchet heeft nog even lekker naakt door het hele huis terwijl ik maar zeg ''Doe even wat aan! Ik hoef dit niet te zien!''
En ja, natuurlijk hou ik van hem, ik bedoel, het is mijn broer. Maar dit moet echt stoppen, hoe moet hij anders voor zichzelf zorgen later?
Ik doe zo mijn best om alles zelf te doen, maar het wordt knap irritant als je grotere broer dat niet doet! Hoe bedoel je ''voorbeeld''?
Zo, even mijn irritatie met woede losgelaten. Opgelucht gevoel nu.
19 mei 2012
- meld ongepast verhaal
-
Ingrain (opgeheven op 13-9-2015)
zaterdag 19 mei 2012 21:15
Adem in .. Adem uit .. nog een paar jaar, dan kan je op kamers
-
secretme
zaterdag 19 mei 2012 21:17
Best wel herkenbaar dit... Ik heb zelf ook een gehandicapt broertje die veel meer aandacht krijgt (dat is vanzelfsprekend, maar hij maakt er ook gebruik van en dat zie ik...)
-
Didi27
zaterdag 19 mei 2012 23:20
Herkenbaar meis...
Ik was vroeger ook in het gezin de gene die altijd de schuld kreeg...
En totaal geen aandacht kreeg
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 29 apr 2013 Skateboard vraag. ( 6 )
- O 18 apr 2013 Stomkop. (EDIT overzichtelijk) ( 4 )
- O 08 apr 2013 Iets leuks/komisch? ( 4 )
- O 23 mrt 2013 Foto vraag. [pixels naar cm] ( 3 )
- O 11 mrt 2013 Anime/manga vraag. ( 2 )
- O 11 dec 2012 Update. Open geheim. ( 1 )
- O 30 sep 2012 ~
- O 24 sep 2012 Zometeen. Bang, nerveus. ( 6 )
- O 16 sep 2012 Ik weet alles nog. ( 1 )
- O 08 sep 2012 Jarig. ( 8 )
- O 07 sep 2012 Aanranding vertellen update. ( 2 )
- O 07 sep 2012 Aanranding update.
- O 03 sep 2012 Geheim verteld. ( 1 )
- O 02 sep 2012 E-mail verstuurd. ( 3 )
- O 28 aug 2012 Ik durf niet.. [paniek] ( 3 )