Klote kluswinkels

Van kleins af aan heb ik daar een groooote hekel aan. Die koude, saaie, lege (nou ja, leeg...), metaal/hout/verf/schroeven-lucht-winkels als de Gamma, Praxis, Fixet en Doeland. Van die winkels die mensen aandrijven om te gaan klussen, werken, repareren en je huis te verbouwen terwijl als je in die winkels binnenstapt, het idee krijgt dat de boel nog maar half afgemaakt is.
Koude kale vloeren, plafonds die van blik gemaakt lijken te zijn, gammele houten rekjes die met 4 spijkers met elkaar verbonden zijn, paadjes die vol stof liggen en ronkende heftrucks... Jak. De kwasten kun je zelfs ruiken.
Tot mijn grote ergernis wil mijn vader daar nog wel eens naar toe om 'handige dingetjes' te kopen. En in plaats van dat we het op de mannenmanier doen - binnenlopen, pakken wat je nodig hebt, en wegwezen - lopen we iedere rij af voor het geval we nog iets tegenkomen wat bruikbaar zou kunnen zijn of wat nog niet in zijn gereedschapskist ligt.
Als hij op zoek is naar een nieuwe verfkwast met een bepaalde grootte en kwaliteit, lopen we ook nog even langs de tapijt-, schroeven- en badkamer-afdeling.
Mokkend, gapend en sloffend sjok ik achter hem aan in de hoop dat ergens het brandalarm af gaat en wij gedwongen zijn om het pand te verlaten.
Dan ga ik nog liever ouderwets vrouwelijk winkelen in speciale vrouwenwinkels zoals de DA ofzo. Ergens waar in ieder geval veel cosmetica en andere verfspullen te vinden zijn. Al wil ik daar ook niet dood gevonden worden.

Waarom maken ze die winkels niet wat vrolijker en warmer net zoals in meubelwinkels? Als je daar binnenkomt heb je ook meteen het gevoel dat je je moet gaan nestelen in een lekker warm bedje of lekker onderuit zakken in een lekkere zachte bank.
Of hebben ze het expres zo kaal gemaakt zodat je - of nou ja, de man misschien - de drang krijgt om direct te gaan klussen en te werken en zo juist op meer ideeën komt om te repareren en dus meer spullen gaat kopen?
Juk.
Ik wil niet meer meegesleurd worden naar zo'n enge mannenwinkels.