krassen op t huis

in de ochtend word ik wakker
krassen over mijn lichaam verzieren de huid
bloed op de lakens en op het kussen

geen kus die de pijn kan sussen

ik laat het maar gebeuren
weet jij veel

waarschijnlijk niets meer dan ik, al heb ik vermoedens
en jouwe lijken anders.

ze waren er al
jammer dat je ze toen niet kon zien

jammer ?

nu lijkt het allemaal zo onschuldig en vrolijk
ik lach of probeer te lachen op een vriendelijke manier
maar sommige weten dat er onder huids een woede heerst
en nee niet tegen jou

vat ik het serieus op ?
ja en ik weet dat het te is, dus probeer ik het lachend weg te laten gaan

het is lastig voor mij om te leven
maar dat wist jij al
lastig om vrolijk te zijn
en om te genieten van de mooie dingen

afgelopen weekend was mooi en ik heb genoten
maar ik weet dat ik nu pijn heb
pijn die ik zo verbeet
die krassen waren slechts een teken aan de wand van mijn huis
mijn huis heeft ook gevoel
en ik deel het met mijn huis genoten
nooit alleen altijd eenzaam

behalve afgelopen weekend
en al die keren dat ik "nut" had

t liefst zou ik verdrinken in mijn eigen lijden
ja

liever misschien nog dan het eerlijk delen
ik deel liever mijn betere kant
om maar een beetje gevoel te hebben dat ik nut heb

iedere nacht doe ik wat niemand anders lijkt te doen
iedere keer dat mijn ogen vallen
heb ik de kans nut te hebben

ik zou willen dat ik het allemaal wist
dat wat ik uitspook
ik heb slechts een levendige fantasie
ik heb geen nut
ben een slechte vriend die verkeerde dingen lijkt op te roepen bij vrienden

weet je nog hoe jij je voelde ?
dat gevoel wil ik geven, niets meer dan dat gevoel
delen hoe ik me voel, op een fijne manier

de enige op de wereld.

ik ben niet de enige
want ik weet hoe ik aan die krassen kom
en ik weet dat ik iedere nacht vecht iedereen daar van te besparen

ssst dit wordt me dood
ik heb geen spijt
slechts de eenzaamheid van onbegrip en misverstanden.

weet dat ik voor jou en vele andere zou sterven
en wanneer dat gebeurt
zal niemand het weten
en niemand zal aan de andere kant vragen waar ik gebleven ben

eigelijk besta ik niet,
ik ben maar een fantasie van dit lichaam
omdat dit lichaam geen nut meer heeft
en niet nutteloos wil sterven.