kutalles
Relaties, al die shit! Ik kan het gewoon niet. Ik wil het echt wel, maar ik krijg het zo snel benauwd en ik wil alweer naar de volgende. Ik ben echt geen slet en ik gebruik jongens ook niet, maar het is allemaal zo hopeloos. Ik ben nog maar 18, lekker jong, alle tijd. Maar wat nou later? Als ik niet meer zo jong ben? Heb ik het dan nog steeds zo benauwd iedere keer als het langer dan 24 uur duurt? Ik haat dit zo erg, ik haat mezelf hierom zo erg! Ik haat mn vader hierom zo erg, ik haat mn jeugd en mn opvoeding hierom zo erg. Terwij ik weet dat dat allemaal zo nutteloos is. Het heeft geen zin om naar het verleden te kijken als je vooruit wilt, maar het lijkt wel alsof ik blijf steken! Mn moeder zegt altijd dat je een man uitzoekt die op je vader lijkt, dat heeft zij ook gedaan. Dat betekent dat ik dus een man zou krijgen die niet over zn gevoelens kan/wil praten. Het enige probleem is: dat ik dus degene ben die dat niet kan. Wel tegen mn moeder en mn zusjes en andere mensen die ik ken en vertrouw. Maar als ik in een relatie zit kan ik gewoon niet. Ik ben gewoon bang om uitgelachen te worden of bespot of gedumpt. Dus dan doe ik het maar als eerste, ik dump mensen! Ik ben een dumper! Zo bang ben ik dat ik gekwetst word... Dat is toch zielig, dat ik niet eens in staat ben tot een relatie. Alsof dat de grootste uitdaging is ter wereld! Dat geloof ik gewoonweg niet! Wat moet ik nou?! Maar weer gaan praten met een shrink of zo? Misschien is dat wel een goede oplosing, ik heb al een tijdje het gevoel alsof mn hoofd overloopt. Ik kan er niks tegen doen, ik dwaal maar wat rond. Ik heb hulp nodig, want ik kom er niet uit in mn eentje. Ik haat het, het voelt zo zwak. Het is niet zwak om je problemen te erkennen, maar ik wou dat ik ze soms gewoon niet had. Lekker als een gewone 18-jarige uitgaan, beetje lol hebben, vriendjes enzo... Niet mijn stomme kutleven!
Minime, vrouw, 36 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende