Kwaad
Sinds een week is het uit met mijn vriend, na 6,5 jaar.... Heb het zelf gedaan en sta volledig achter mijn keuze, maar ik ben zo kwaad op hem op dit moment. Zo kwaad dat hij niet kon inzien hoe kut ik me voelde, zo kwaad dat toen ik vertelde dat ik niet goed in mijn vel zat en jij schreeuwde dat ik me spullen maar kon pakken. Altijd echt altijd heb ik geprobeerd er onvoorwaardelijk voor je te zijn. Elke keer wanneer t tegenzat schreeuwde jij dat t dan maar over moest zijn en elke keer weer was ik degene die het gesprek dan maar weer op gang moest brengen, die er wel voor wilde vechten. Dat was de laatste keer geweest. Ik heb het echt echt nog geprobeerd nadat we het hadden uitgepraat, maar ik kan en kon me gewoon niet meer geven. En waarom zou ik eigenlijk, ben je ooit voor me opgekomen toen je vader me weer van allerlei zaken beschuldigde, me uitschold? NEE, je stond erbij te kijken en je werd verdrietig dat je vader zo was. Je zei er godverdomme nooit wat van, nooit. En ik heb het altijd volgehouden, omdat ik zo ontzettend van je hield en zo met je te doen had.
Maar na deze keer kan ik het niet meer, ik ben op en gebroken. Ik ben klaar met alleen maar zorgen voor anderen, het is nu tijd voor mezelf. Ik wil niet iemand die alleen maar zichzelf zielig vind, ik wil dat je voor me kan opkomen en weet je dat verdien ik ook godverdomme ook. Ik heb mezelf volledig weggecijferd de afgelopen jaren en voor wat? Een lafaard feitelijk. Al zal ik niet ontkennen dat ik heel veel goede tijden met je heb gehad daarom was het ook zo moeilijk.
Het is niet dat ik niet meer van je houd, maar ik heb gewoon niet meer om te geven.. Ben leeg..
tja, vrouw, 123 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende