Lachen kan wel soms.
Ik kan wel lachen maar van binnen heb ik een zwak hart. Ik verloor ik iets wat ik liever nu nog bij me had.
Me beste vriend me maatje....Vndaag is het precies een jaar geleden dat je bij ons bent weggegaan elke dag nog steeds doet het zoveel pijn ....ik mis je elke dag meer en meer wou dat je gewoon nog hier was.
ma zoals veel mensen zeggen jou tijd was gekomen....ookal was je nog veelste jong om te gaan ..je verliet ons met 19 jaar veel ste vroeg ....Zondag wordt je 20.ik weet niet hoe ik die dag ga door komen ik ga nu al kapot als k aan je denk die ene dag in het ziekenhuis....Brak mijn
in duizend stukken.....Elke dag vanaf die dag begon ik te bidden op een goede afloop maar me gebeden werden niet gehoord niet beloond...je verliet ons.
Zelf vechten ik elke dag tegen me ana ze moet echt me leven uit..ze moet verdwijnen..sinds jij der niet bent is der niet egt iemand die me heeft gemotiveerd om door te zetten om ana uit me leven te krijgen...het lukt me gewoon niet meer zonder jou maatje ik mis je zoo...ik wil wel lachen maar het doet me pijn..en als ik lach paar minuten later schaam ik mezelf omdat ik nog wel leef en jij niet meer..dat ik nog wel lol kan maken en kan lachen en jij niet ...ik weet zo mag k niet denken maar ik kan niej anders het doet zoveel pijn....
15 jaar stond je aan me zij...ik hou nog steeds zoveel van jou zoals jij van mij & dat verandert echt noooit!!!!!
Geloof me ik zal jou nooit kunnen vergeten jij was me maatje een groot deel van me hart me motivatie om door te zetten en door te gaan na verlies van vele vrienden familie leden enzo.
Om door te zetten om ana uit me leven te krijgen voor 1 keer...Maar nu jij der niet bent lukt dat me niet echt meer.
ik ga meer achteruit dan vooruit..Ookal wil ik dat niet kan der niks aan doen het sleurt me mee de diepte in...Ik vecht der wle tegen maar kan het allemaal niej meer aan.
Het wordt me echt teveel.
Zoals ik eerder al zei.
Anorexia is geen ziekte.....Tis me leven geworden....
Ik vecht der wel tegen maar kan der niet meer tegenop.
Lieve D.Ik hoop dat ik jou snel weer ga weerzien....elke dag en nacht voor en na het slapen kijk ik naar boven om te kijken of ik een glimp van jou kan ontvangen of jou gewoon eventjes kan zien.....ik weet dat je bij me bent en dat voelt goed ...maar toch mis ik je zo fucking erg....& ik ben vast niet de enige...maar hoop dat je rust hebt gevonden....
Een engel ind e hemel ben je zeker....Rust zacht lief maatje van me ....
Je blijft vooraltijd in me hart en gedachten.
Hou van jou met heel mijn hart.
&Dan zal nooit veranderen.Liefs Eddi
ladyE, vrouw, 35 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende