Ik zet MD aan..en zie zwarte balkjes..Ik schrik .
Nee toch,het kan niet zijn wat ik denk..
Maar helaas zie ik het al snel,waar ik al bang voor was is gebeurd .
Lara is er niet meer . Weggevlogen van hier .
De schrik slaat om in ongeloof . Verdriet om een meisje,veel te jong om te sterven .
Aan het begin van haar leven nog feitelijk . Net haar grote liefde gevonden .
Hoe wreed kan het leven zijn ?
Ik kende Lara niet persoonlijk . Maar heb een duidelijk beeld van haar .
Een mooie meid,spetterend,bruisend en met volle teugen genietend van het leven .
Talentvol,beresterk..een supergirl .
Wie had een paar maanden geleden nu kunnen denken dat dit zou gebeuren ?
Ze leek immers een echt zondagskind .
En zelfs toen ze ziek werd,was ik er van overtuigd dat ze het zou redden .
Ze was Lara,sterk en vol humor . En dat bleef zo,zelfs nog in haar afscheidstukje..
Lieve,maffe Lara,ik denk dat je binnen de kortste keren de boel daarboven flink gaat opschudden !
Het zal er nooit meer saai zijn,nu jij daar bent ! Maar veel liever hadden we je hier gehouden .
Want we zullen je missen dame . Echt waar..
Natuurlijk wil ik iedereen die van Lara houd en van wie Lara gehouden heeft heel veel sterkte wensen .
Wat een verlies moet dit voor jullie zijn . Veel,heel veel sterkte allemaal !