Las Armas Del Silencio

Laatst liep ik door ons geweldige plaatselijke winkelcentrum, en voelde de abrupte behoefte een cd te kopen.
Vraag me niet waar die ingevingen vandaan komen.
Die ingevingen zijn overgens niet prijs gebonden, ik kan t bij een reep chocolade krijgen, maar net zo goed bij een Ipod 30 GB....
Op de een of andere vreemde manier heb ik dit gevoel ook altijd de dag voor mijn ongesteldheid.

..Ik kom net tot de conclusie dat ik mezelf wel redelijk voorspelbaar vind..
Anyway,

Ik die FRS in, opzoek naar mijn cd, de cd die ik altijd al had willen hebben.
Om de een of andere vaage reden loop ik de hele dag door te bedenken van 'ohja die cd moet ik ook nog' en ' ohja die'.
En als ik er dan eenmaal sta, voor t eggie, heb ik een complete black-out en heb ik geen idee welke cd ik nou wilde.

Afijn, ik grijp Green Lizard uit t rek.
Las Armas Del Silencio.
Hm, ziet er aardig uit.
Bekijk de achterkant en ondanks de prijs *want elke cd in deze winkel is goedkoper dan degene die jij neemt* correctie: die jouw gevoel je dwingt te neme, loop ik naar de kassa.
Onderweg word ik nog een aantal keer afgeleid door ronddwalende dvd's en cd's maar ik dwing mezelf het bij deze cd te houden.
Mn auto betaald zichzelf immers ook niet.

Eenmaal thuis gooi de cd in mijn computer en wacht in spanning af.
Mijn eerste gedachten bij één nummer: echt green lizard!



Intussen dwaalt mijn gedachten af en doet deze muziek mij denken aan Wantijpop.
Een gratis popfestivalletje in dordt waar ik elk jaar wel te vinden ben.

Green lizard speelde daar een aantal jaar geleden en Sanne en ik stonden daar, een beetje aan de zijkant.
Remi *zanger* keek toen onze kant op en kon niet stoppe met kijken naar Klep en mij
'heeft hij staar?' vroeg klep. 'Blijkbaar' was t enige wat ik kon uitbrengen.

Na het optreden was er de mogelijkheid om een handtekening te krijgen *uiteraard een levenslange rij voor die stand.*
Klep en ik wilde toch iets van een handtekening en sloten achteraan aan.

Remi zag dit en zei dit tegen een security gast.
Die kwam naar ons toe en zei dat wij wel even voor mochten.
Remi was intussen druk aan het signen naar ons dat we ff als eerste mochten.

Aight, hoe koel, a special treatment van Remi

Dus klep en ik komen daar aanlopen en ik show ze meteen de plekken in mijn agenda waar ze hun handtekening kunnen droppen.
'ik eerst' riep remi en hij greep mijn agenda.

Hij tekende een hele skateramp met een green lizard poppetje er in en zijn handtekening ernaast uiteraard

Toen ik mijn agenda terug nam keek ik hem aan en... verdronk in die ogen :/
Nu heb ik dat nog nooit ervaren *tot op nu toe nog niet zelfs* dus dit was apart!
Ik kon er nog net een 'eh.... be..dankt ' uit krijgen en wist vervolgens niet hoe snel ik weg moest zijn met klep.

Ach, ik was jong, naief en onbevangen, laten we het daar maar op houden.