Layers

Lust zonder liefde
ik dacht dat ik het kon
ongegeneerd van elkaar genieten
maar niets is minder waar

Ik was degene die om het hardst riep
dat ik niets te verliezen had
maar ik was even vergeten
dat ik dat wel heb... mezelf

Nachtelijke avonturen
Gelukzalige gevoelens
Stralende herinneringen...
Tot de volgende ochtend

Ik ben mezelf aan het bedriegen
maar het voelt allemaal zo goed
Tot het moment van bezinning
Waarom maakt het me zo ongelukkig...?

Gewoon vluchtige gedachten die ik op een papiertje gekrabbels had. Absoluut niet de intentie om er iets mee te doen, maar het liep allemaal anders... Vannacht was hij bij me en las hij het... Ik schrok behoorlijk maar uiteindelijk is het de perfecte aanleiding geweest tot een diepgaand gesprek van 4 uur over wat we nou precies voor elkaar voelen en hoe het mis is gegaan. Voor mij is het allemaal een stuk concreter nu, omdat bepaalde dingen zijn uitgeproken en omdat ik mijn gedachten orden door ze te noteren. Duidelijke onclusies getrokken voor mezelf.. het is niet meer zo dat ik verliefd op hem ben, maar ik ben lichtelijk verbitterd omdat mijn ultieme gelukzalige gevoelens niet meer bestaan. En door bij hem te zijn wakkeren ze weer lichtjes aan..voldoende om me voldoening te schenken. Dacht ik. Maar ik wil het niet meer. Klaar.

Wat zullen jullie wel niet van me denken.. eigenlijk ben ik best vrolijk altijd maar kan me voorstellen als jullie dat niet meer geloven haha. Het is alleen zo dat ik hier de layers als een ui van me af kan pellen en de ongelukkige hokjes van m'n geest kan openen. En dat helpt perfect tegen de chaos in m'n hoofd.

Ik vraag me vaak af of iedereen zo'n teringbende in zn hoofd heeft.. denk het niet. Of sommigen zijn beter in selecteren en sorteren. Als ik m'n gedachten langzaam afpel richting de kern komt er zooooo'n gigazooi me tegemoet...alsof je een kast opentrekt die een olifant heeft volgescheten haha . En daarom is het zo heerlijk makkelijk om je maskertje op te zetten en lekker oppervlakkig te blijven. Alhoewel het eigenlijk geen masker is. Het is gewoon het buitenste laagje die wel tegen een stootje kan en daardoor een bepaalde zelfverzekerdheid heeft opgebouwd. Aaaargh zelfs al ik dit schrijf komen weer allemaal tegenstrijdigheden naar boven. Whaha tja ik zou mezelf inderdaad niet willen omschrijven als een stabiele, analytische, geordende persoonlijkheid ...

Volgende keer een eenvoudig vrolijk verhaaltje van 't simpelere deel van m'n zieltje

Sweet dreams straks ... X