leegte

de leegte nu
stil in mijn hoofd
kan ongestoord film kijken
en niets dat zal zeggen,
kijk dat heb jij niet
kijk dat had jij kunnen zijn
kijk zo had het mogen zijn

niets van dat al
geen traan om zo'n jank scene
nieuws gaat aan mij voorbij
who cares ?, i do but i can't change it any way

en wat als ik het wel kon ?
wat als mijn wil wet zou zijn ?
zou het dan beter worden
denk het niet
wat is beter ?
iedereen heeft zo zijn eigen mening
en dan kan ik van mening zijn dat vele hun mening niet goed funderen
dat doet nog steeds niet af hoe het beleefd zou worden
als het merendeel negatief oordeelt dan kan het zo positief zijn als bedoeld
maar niemand zal dat ervaren
en ervaren is wat iedereen belangrijk vindt
de ervaring, en de interpertatie,
niet het objectieve

hoe vaak probeer ik niet goed te doen ?
ik snij mezelf alleen maar in mijn vingers
en niemand wordt er happy van
en als ik slecht wil doen, dan blokkeer ik
doe ik het toch niet
want ach als ik goed wil doen denken vele toch alleen maar aan de slechte kant
dus dat heb ik dan al gedaan

hoewel deze impasse het onmogelijk maakt iets te doen
tracht ik te doen wat ik denk dat goed is
en zal ik keer op keer mij zelf snijden aan het mes van goed en slecht
zo lang ik geloof in de mogelijkheid van objectieviteit
kan ik goed zijn.

dit is allemaal leeg en misschien pure onzin
maar het is mijn onzin

ik heb altijd geprobeerd het beste te doen voor mijn vrienden
en of het zo uitpakt ? soms wel soms niet
maar ik doe het van uit het goede , met goede wil
zelfs als ik boos ben, tracht ik mijn goede wil te laten spreken
en natuurlijk ga ik de mist in
maar als ik weet op het moment dat ik de mist in ga
dan heeft niemand het door

ik wil eerlijk zijn
maar ik weet dat mijn eerlijkheid te hard is
en te vaak onbegrepen
misschien zal ik ooit leren te praten
zodat anderen het verstaan
maar ik ben bang dat mijn eerlijk heid verloren gaat

nog een stukje eerlijkheid,
en wie het wil, wie het nodig heeft,

ik hou van jou

ik hou van vele, en jij bent er een van

op dit moment kan ik niet bij mijn hart
slechts de ratio in mijn hoofd
een gesloten liefde die ik nog niet openen kan
wat in mijn hoofd zit, wie in mijn hoofd zit
ik kan er niet bij
en ik weet van mijn hart,
maar als ik die niet kan matchen met mijn hoofd
als het hoofd niet samen met het hart een stem is
kan ik slechts zeggen.

ik hou van jou, en vat het niet op als of het leeg is
want ik schud als ik het schrijf
ik ril bij de gedachte, maar mijn hoofd is bedrukt
en daar is een deur nog gesloten

dat maakt een rare leegte in de woorden
maar geloof me
het is er van binnen
maar daar boven moet het nog een plek krijgen.

en als dat er is, dan kan ik me over geven
maar de twijfel blijft
aan wie.

*er zit iets op mijn hoofd ?
handen of een hoed ?
een doek of iets
het drukt
een warmte
maar wat ?