Gisteren zei ik dat wij vandaag een afspraak hadden voor een gesprek. Stefan, mevrouw Haas mevrouw Sprong en ik. Nou niet dus!
Vandaag het 5de uur zou het eigenlijk plaats vinden, ik ging naar de afgesproken plek. Maar voor ik daar aan kwam merkte ik dat er iets niet goed zat. Stefan liep namelijk naar de volgende les en niet naar het kamertje. En mijn coordinatrice mvr. Sprong stond mij aan het eind van de vleugel al op te wachtten. Ik liep met haar mee.
Ik ging in haar kamertje zitten en ik voelde hoe ik kwaad werd dat er geen gesprek kwam. Ik hield mijn tranen en woeden in. Maar dat ging niet samen. Ik koos om mijn woeden binnen te houden anders zou ik zijn opgestaan weggerend en nooit meer terug gekeerd. Dus die tranen vlogen mij om de oren.
Ze (Sprong) vertelde dat het gesprek met zijn allen niet doorging dus datwe nu even met zn tween zouden praten. Ik had meteen al geen zin.
Dit was de afspraak niet! Maar ze vertelde verder, ze kon niet zeggen waarom het gesprek niet door ging omdat dat prive was. Ze vertelde niet eens van wie uit het gesprek niet door kon gaan.
Ze zei ook dat ze het mij niet eerder had kunnen zeggen omdat ze geen tijd had. Maar die ochtend heb ik haar nog zien lopen met mijn mentrix die wist het toen waarschijnlijk net! En ik heb haar vaker gezien
En daarnaast, Stefan zat dus in de les. En Martijn en zo zeiden dat hij ook naar het gesprek moest en hij zei "Nee want wij hebben gebeld!"
Stefan of zijn ouders of who ever hebben gebelt die avond ervoor! En toen had Sprong mij ook kunnen bellen!
Maar ok over het gesprek ben ik nog zo woedend ik kan het niet bevattenweer kreeg ik overal de schuld van en ze gooiden alles op privacy
"Ik vertel Stefan over jou toch ook geen dingen?" Toen werd ik echt kwaad, na eerst een kwartier door mijn tranen vechten kon ik uitbrengen "Ja maar daar heeft Stefan op het moment ook niks mee te maken en ik wel met zijn gedrag ik heb er last van!" Maar ze luisterde niet!
Ik zit nu weer te huilen, ik zit al uren te huilen... vanaf 11.50
Maar na het gesprek werd ik aan mijn lot overgelaten, ik moest naar de les nou ja moest Ze vroeg of ik het aan kon, wat moet je dan zeggen?
Ik wilde daar weg wat had ik daar tezoeken? Mensen die ik echt heb vertrouwd mensen die naar mij luisterde als ik het nodig had zoals vandaag en mensen die met mij samen naar een oplossing gingen zoeken!? Nee die waren er niet! Alleen fuile veraders, mensen die mij de schuld geven en zeggen als Stefan gluurt ga jij maar ergens anders zitten... En die geen gesprek een geweldige oplossing vinden
We zijn weer terug bij af!
Ik voelde mij zo kloote omdat er geen gesprek was geweest en er was niks geregeld en zo ... en nu? Na zo veel tijd? Nog niks geen gesprek en nu weet ik dat dat er nooi zal komen als het zo door gaat.
Ik heb niks meer. Na het grote gedeelte van het gesprek met Sprong heeft sprong mevrouw v Hout erbij gahaald!
Zodat ik met haar kon praten en misschien zou zij het beter kunnen uitleggen... Niet dus Sprong zat erbij ik was woedend en ik moest het hele verhaal nog een keer aanhoren alleen nu uit de mond van een ander.
Bang kleng bang.... weer iemand weg die ik vertrouwde
Na het gesprek ben ik naar de trap gelopen, het gevoel dat iedereen keek ik liep echt voluit te huilen! Op de trap kwam ik Martijn tegen en Jessica en even later kwamen Angela Jos en E-J er ook bij.
Ik moest toen nog meer huilen, we zijn naar een vleugel gelopen en op de nood trap gaan zitten... Ik huilen en staren,,, ik snapte het niet.
Hoe kon ik het ook begrijpen? Ik werd veraden... we hadden een afspraak!
De laatste mensen op deze wereld waar ik echt nog vertrouwn in had zijn veraders geworden... Zij hebben mij de les terug in laten gaan...
Ik heb nog 2 lessen vol gehuild... Eerst KGL .... een film gekeken ... dat was rustig die leraar heeft mij gelaten ... het was donker misschien heeft hij niet gezien dat ik huilde...
Maar toen Wiskunde! Een vol verlicht lokaal vol in het zicht van mijn mentrix! Ze deed niks, ze wist van het gesprek tuurlijk zij had er ook bij moeten zijn!!!
En nu word ik weer kwaad Stefan krijg altijd wat hij wilt
1. Geen gesprek
2. Geenantwooren op mijn vragen
3. geen straf voor MIJ pesten
4. we moeten uit elkaars buurt blijven ... maar hij mag blijven gluren dan moe ik maar weg gaan!
5. Hij stond te lachen... Ik stond bij KGL voor de deur te wachtten... Hij keek mij vol aan dat heeft hij nog nooit gedaan ... eN hij stond te lachen
De smeerlap stond mij vol uit te lachen.
Maar nog even over Wiskunde.. Ze deed niks, ze heeft niet gevraagd wat is er ... of waarom huil je ze heeft niet eens hallo gezegd! Niks helemaal niks terwijl zij mijn mentrix is ...!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ik ga echt niet meer naar school, het is het hol van het veraad...
Wie kanik nu nog vertrouwen? Sprong en v. Hout hebben dat gesprek samen opgezet voor mij ... en toen? Toen ging dat niet door ... ik heb mij er echt op voorbereid ik waszo bang ... en nu ? Allemaal spanning voor niks geweest ... alles is voor niks geweest mijn hoop op een goede oplossing
Sprong zegt "Maar dit wil niet zeggen dat het voor mij hiermee gedaan is... ik blijf heus wel op jullie letten!" Op mij bedoelt ze zeker! Wat heb ik eran dat zij op mij gaat letten ik haat veraders haar dus ook iedereen alleen v banning niet ... maardie is ziek en kan ik niet lastig vallen.
Van mij hoeft het allemaal niet meer... Niemand die luisterd, ik heb nu nog steedsmijn verhaal niet mogen doen... Ze hebben vast mijn papier nog niet gelezen...
Waarom mag die lijer wel zeggen "Jouw moeder is dood en dat vind ik leuk!" En waarom mag ik dan niet boos worden?
Ik ga hem als School niks doet en ik moet toch naar school gewoon helemaal verrot pesten ,,,,, als school het neit doet moet ik het zelf doen!
EN ik heb het weer koud, mijn hand die ik gister avond heb kapot geslagen is weer aan het bloeden en is echt dik blauw en au..
Ik moet morgen van mijn moeder wel naar school ... maar ik krijg briefjes mee voor mijn huiswerk en zo..
Ik wil niet ... maar ook weer wel .... ik wil boos zijn ... en dat niet mijn moeder aan doen .. maar school!
En ik wil Stefan lastig vallen fuile fariseer Dood moet hij en anders ikwel.
Het is zo moeilijk om je vertrouwen dat je had opgebouwt in bijna 4 jaar schol in een dag weerkapot geslagen te zien worden.
Dat doet pijn nu kan ik weer overnieuw beginnen... het heeft al zoveel energie gekost Waarom zou ik nog? wie is de volgende die dat vertrouwen beschaamt?
Gelukkig heb ik volgend jaar een andere schoolleider boven mijn afdeling... en zit ik niet meer bij Stefan in de klas... maar dat wil niet zeggen dat mijn woede weg is! Dat zeg alleen dat ik niet meer de HELE dag met hem opgescheept zit! maar alleen in pauzes tussen uuren en dat soort momenten.
Maar die woede blijft en zal groeien .... en ik wil niet een hele vaantie met mijn woede moeten leven ... en ik wil nieteens dit weekend door met die woede! Ze gana het maar oplossen...
Mijn moeder moet morgen op school komen ... net voor ik thuis kwam belde Sprong naar mijn moeder ... ze bereide haar vast voor op wat er zou komen... Mijn moederecht kwaad en gelukkig niet op mij ... maar op school! Ze was woedend mijn buurvrouw kwam even langs endie was ook woedend... en mijn vader zegt dat we misschien maar brieven moeten gaan sturen met officiele klachten tegen een aantal personen... Doe maar!
boos zo boos ben ik... ik ging Tennisen ... ik sloeg speciale ballen allemaal uit terwijl je die amper ken uitslaan... met hockey ging het wel lekker ik rende en sloeg hartstikke hard..
Maar toch blijft die woede... ik voel mij zo te kort gedaan ... alle gaat zoals Stefan het wil en ik heb niks meer te zeggen... Ik heb OOK gevoel!
Ik ben meer mens dan Stefan... mijn moedereist dus dat Stefan naar een andere klas wordt geplaatst... maar school vind dat niet zo kunnen..
Zegt mijn moeder "Stfan heft toch geen vrienden in deze klas!" "No nou dat kunt u niet zo zeggen" zij Sprong en mijn moeder zo "Jawel want hij hefet gewoon geen vrienden in de klas!"
Mijn moeder is pissed!
Ik ook ik ga nu ff stoppen wat moet ik doen?
Hebben jullie please Ideas??????????????
PLEASE?