Het is uit......... en ik voel me enorm kut..
Okee we hebben het wel samen besloten maar toch, de pijn blijft.. liever uit elkaar en vrienden blijven dan doorgaan, over 2 maanden fikse ruzie hebben en dan helemaal niks meer.. we gaan allebei goed nadenken, alles op een rijtje zetten.. en misschien komt het dan weer goed.. hoop het wel maar ik reken er niet op.. anders ga ik me alleen maar kutter voelen.. volgend jaar vier ik me verjaardag niet.. dan kan er ook niks kuts gebeuren op dagen dat het eigenlijk feest moet zijn..
Ik mis haar zo erg.. ik lig nu in bed aan 1 stuk door te janke.. waarom overkomt dit mij toch altijd?