Leven.
Omdat ik hier zo lang niet geweest ben, wil ik schrijven wat er allemaal is gebeurd in mijn leven.
Ik weet helaas heel weinig van mijn ''kind zijn'' leven. Eigenlijk begon ik pas met ''leven'' op mijn 10de. Mijn vader werd toen ontslagen van zijn werk en zijn werk, tja, dat was alles voor hem. Hij raakte in een depressie en kort daarna werd hij psychisch ziek. Hij is in 3 jaar 4 keer opgenomen geweest in een psychisch ziekenhuis. Als hij zijn medicijnen liet liggen ging het mis & kon hij weet gaan
Als hij weg was, ging het thuis weer iets beter, omdat we dan geen rekening met hem hoefden te houden.
Mijn ouders zijn gescheiden en ik woon nu met mijn moeder en broer ergens anders, al weer bijna 3 jaar...Mijn moeder heeft een nieuwe vriend en zij gaan 7 september trouwen
Dat is wel heel fijn.
Ik ben nu 16 en dat zou zeggen dat ik nog maar 6 zou zijn. Soms voel ik me ook zo...Het is erg raar, de ene keer voel ik me alsof ik echt de hele wereld aankan, maar soms voel ik me ook zo kut dat ik wel zou willen verdwijnen van de plek die zichzelf de aarde noemt. Of ga ik gewoon een potje zitten janken in mijn kamer. Ik vind het zo fijn dat ik mijn eigen kamer heb, ik kan er doen wat ik wil, ik kan me altijd terugtrekken van de rest als het niet lekker gaat...
Toen ik 12 was, kreeg ik mijn eerste zoen (en die was toch ranzig). Op mijn 14de kreeg ik voor het eerst echt verkering, met een jongen die toen 17 was. We hebben 11 maanden met elkaar gehad. Ik was met een vriendin gaan fietsen in de zomer en toen werden we nagefloten door een groepje jongens...Eerst stonden we in twijfel; doorfietsen of teruggaan? We zijn terugggegaan (ik vraag me nu nog steeds af hoe ik daar toen het lef voor had) en hebben even staan kletsen, was wel gezellig. Daar stond een jongen bij, Eddy heette hij. Hij vertelde dat hij een vriendin had, ik kan me nog herinneren dat ik dacht; mmhh jammer...
De volgende dag spraken we weer af en toen stond er opeens een nieuw gezicht bij. Ik vroeg; En jij bent? Hij antwoorde; Dat wil je niet weten.
En haha toen moest ik lachen en zei; jawel, anders vroeg ik het niet.
Hij was even stil en stelde zich voor als Patrick. Dat was onze ontmoeting.
We werden vrienden met dat groepje en waren s'avonds wel eens samen. Ik leerde Patrick en Eddy goed kennen en later ook de vriendin van Eddy.
Patrick en ik zijn dus 11 maanden samen geweest. Hij werd in die tijd 18 en ik 15...Ondanks dat het wel eens klote tussen ons ging, heb ik over het algemeen wel een fijne tijd bij hem gehad, maar aan het eind van die 11 maanden ging het gewoon echt niet meer tussen ons, hij zei soms hele stomme dingen tegen me . Alsof hij me de grond in wou boren ofzo. Ik maakte het uit.
4 maanden ben ik toen alleen geweest. Na die 4 maanden leerde ik Joel kennen, een jongen bij ons op school. Hij was iets jonger als mij, stil en verlegen, maar had een stoere indruk vond ik. We hebben 4 maandjes iets gehad, toen maakte hij het uit, omdat hij niet meer verliefd was. Nja, echt supererg vond ik dat niet, want zo lekker ging het niet.
Toen ben ik 2 weken alleen geweest
En toen kreeg ik iets met Abdu, een Turkse jongen die ik had leren kennen bij Patrick. Het was zo geweldig met hem! Ik hield al vanaf dag 1 meer van hem als van Pat en Joel samen! 
Ik was nog nooit zo verliefd geweest! Ook deze relatie duurde 4 maanden. Niet zo gek lang zou je zeggen, maar het voelde alsof ik al jaren bij hem was (en nee, dan overdrijf ik niet).
We kregen alleen heel veel tegenwerking van mensen die ons geen geluk gunden ofzo. Ik mocht niet bij hem komen, zijn vader wist niet van ons, omdat hij eigenlijk geen Nederlands meisje mocht hebben...
Mijn moeder vond het maar helemaal niks dat ik bij hem was en zag hem liever gaan dan komen. Ik hield zo veel van hem! Ik wou hem niet kwijt om zoiets...Maar ik had op een gegeven moment geen keus meer, ik kon niet anders en maakte het uit. Ik had nog nooit iemand laten gaan waar ik zoveel van hield!
Toen hij weggging ben ik letterlijk inelkaar gezakt van verdriet. Gelukkig was mijn moeder om me op te vangen. Ik heb zelfs om mijn vader nog nooit zo gehuild als om Abdu. Godverdomme! Ik liet hem lopen, omdat het niet kon, omdat we altijd maar die tegenwerking voelden.
De dag nadat ik het uitmaakte, gaven we elkaar wat spullen terug die we van elkaar hadden (cd's, foto's, dagboekjes van mij) en hij is toen voor me neer geknield. Zo veel verdriet. We hebben allebei keihard gejankt!
Het was zo moeilijk om elkaar los te laten.
Nu, bijna 8 maanden verder...In die 8 maanden is het heel raar gegaan. Abdu kreeg wat nieuwe vriendinnen, maar telkens zagen wij elkaar weer. En dan niet alleen zien, soms was het net alsof we weer samen waren...We knuffelden, liepen hand in hand en zoenden. Ja, hij ging dus bij elke nieuwe vriendin vreemd. Ik jeb lang getwijfeld of ik hem terug moest nemen...Uiteindelijk (wat me ook weer veel tranen heeft gekost) heb ik nee gezegd. Het kon niet meer, hoe graag ik het soms ook wou.
Dat was echt een verrotte periode! Ik ben blij dat die eindelijk voorbij is.
Toen ik een keer uit was met Manon, een goede vriendin van mij, was Eddy er ook en we hadden toen al contact via msn...We hebben gezoend die avond...Aan het eind bracht hij me met de auto naar huis en vroeg of ik iets met hem wou. Dat vond ik best wel snel gaan, dus ik kon geen ja zeggen...Ik heb toen gezegd dat ik eerst wat tijd met hem wou doorbrengen en dat hebben we gedaan. Iets van 6 weken zagen we elkaar in het weekend en dat was elke keer wel heel fijn. Nu zijn we 2 weekjes samen Ik hoop maar dat het goed gaat! Soms is het nog wel eens moeilijk als ik Abdu zie of spreek, maar ik doe mijn best om verder te gaan.
Soms zoek ik mijn vader wel eens op, maar niet echt supervaak. Eigenlijk heb ik daar niet zo'n behoefte aan...
Ik heb best een druk leventje nu...Ik ga naar school (examens binnenkort), ik zwem s'avonds, ik werk in het weekend, zie Eddy in het weekend, ga uit in het weekend Wel druk, maar wel leuk...
Ik weet helaas heel weinig van mijn ''kind zijn'' leven. Eigenlijk begon ik pas met ''leven'' op mijn 10de. Mijn vader werd toen ontslagen van zijn werk en zijn werk, tja, dat was alles voor hem. Hij raakte in een depressie en kort daarna werd hij psychisch ziek. Hij is in 3 jaar 4 keer opgenomen geweest in een psychisch ziekenhuis. Als hij zijn medicijnen liet liggen ging het mis & kon hij weet gaan
Als hij weg was, ging het thuis weer iets beter, omdat we dan geen rekening met hem hoefden te houden.Mijn ouders zijn gescheiden en ik woon nu met mijn moeder en broer ergens anders, al weer bijna 3 jaar...Mijn moeder heeft een nieuwe vriend en zij gaan 7 september trouwen
Dat is wel heel fijn.Ik ben nu 16 en dat zou zeggen dat ik nog maar 6 zou zijn. Soms voel ik me ook zo...Het is erg raar, de ene keer voel ik me alsof ik echt de hele wereld aankan, maar soms voel ik me ook zo kut dat ik wel zou willen verdwijnen van de plek die zichzelf de aarde noemt. Of ga ik gewoon een potje zitten janken in mijn kamer. Ik vind het zo fijn dat ik mijn eigen kamer heb, ik kan er doen wat ik wil, ik kan me altijd terugtrekken van de rest als het niet lekker gaat...
Toen ik 12 was, kreeg ik mijn eerste zoen (en die was toch ranzig). Op mijn 14de kreeg ik voor het eerst echt verkering, met een jongen die toen 17 was. We hebben 11 maanden met elkaar gehad. Ik was met een vriendin gaan fietsen in de zomer en toen werden we nagefloten door een groepje jongens...Eerst stonden we in twijfel; doorfietsen of teruggaan? We zijn terugggegaan (ik vraag me nu nog steeds af hoe ik daar toen het lef voor had) en hebben even staan kletsen, was wel gezellig. Daar stond een jongen bij, Eddy heette hij. Hij vertelde dat hij een vriendin had, ik kan me nog herinneren dat ik dacht; mmhh jammer...
De volgende dag spraken we weer af en toen stond er opeens een nieuw gezicht bij. Ik vroeg; En jij bent? Hij antwoorde; Dat wil je niet weten.
En haha toen moest ik lachen en zei; jawel, anders vroeg ik het niet.
Hij was even stil en stelde zich voor als Patrick. Dat was onze ontmoeting.
We werden vrienden met dat groepje en waren s'avonds wel eens samen. Ik leerde Patrick en Eddy goed kennen en later ook de vriendin van Eddy.
Patrick en ik zijn dus 11 maanden samen geweest. Hij werd in die tijd 18 en ik 15...Ondanks dat het wel eens klote tussen ons ging, heb ik over het algemeen wel een fijne tijd bij hem gehad, maar aan het eind van die 11 maanden ging het gewoon echt niet meer tussen ons, hij zei soms hele stomme dingen tegen me . Alsof hij me de grond in wou boren ofzo. Ik maakte het uit.
4 maanden ben ik toen alleen geweest. Na die 4 maanden leerde ik Joel kennen, een jongen bij ons op school. Hij was iets jonger als mij, stil en verlegen, maar had een stoere indruk vond ik. We hebben 4 maandjes iets gehad, toen maakte hij het uit, omdat hij niet meer verliefd was. Nja, echt supererg vond ik dat niet, want zo lekker ging het niet.
Toen ben ik 2 weken alleen geweest
En toen kreeg ik iets met Abdu, een Turkse jongen die ik had leren kennen bij Patrick. Het was zo geweldig met hem! Ik hield al vanaf dag 1 meer van hem als van Pat en Joel samen! Ik was nog nooit zo verliefd geweest! Ook deze relatie duurde 4 maanden. Niet zo gek lang zou je zeggen, maar het voelde alsof ik al jaren bij hem was (en nee, dan overdrijf ik niet).We kregen alleen heel veel tegenwerking van mensen die ons geen geluk gunden ofzo. Ik mocht niet bij hem komen, zijn vader wist niet van ons, omdat hij eigenlijk geen Nederlands meisje mocht hebben...
Mijn moeder vond het maar helemaal niks dat ik bij hem was en zag hem liever gaan dan komen. Ik hield zo veel van hem! Ik wou hem niet kwijt om zoiets...Maar ik had op een gegeven moment geen keus meer, ik kon niet anders en maakte het uit. Ik had nog nooit iemand laten gaan waar ik zoveel van hield!
Toen hij weggging ben ik letterlijk inelkaar gezakt van verdriet. Gelukkig was mijn moeder om me op te vangen. Ik heb zelfs om mijn vader nog nooit zo gehuild als om Abdu. Godverdomme! Ik liet hem lopen, omdat het niet kon, omdat we altijd maar die tegenwerking voelden.
De dag nadat ik het uitmaakte, gaven we elkaar wat spullen terug die we van elkaar hadden (cd's, foto's, dagboekjes van mij) en hij is toen voor me neer geknield. Zo veel verdriet. We hebben allebei keihard gejankt!
Het was zo moeilijk om elkaar los te laten.
Nu, bijna 8 maanden verder...In die 8 maanden is het heel raar gegaan. Abdu kreeg wat nieuwe vriendinnen, maar telkens zagen wij elkaar weer. En dan niet alleen zien, soms was het net alsof we weer samen waren...We knuffelden, liepen hand in hand en zoenden. Ja, hij ging dus bij elke nieuwe vriendin vreemd. Ik jeb lang getwijfeld of ik hem terug moest nemen...Uiteindelijk (wat me ook weer veel tranen heeft gekost) heb ik nee gezegd. Het kon niet meer, hoe graag ik het soms ook wou.
Dat was echt een verrotte periode! Ik ben blij dat die eindelijk voorbij is.
Toen ik een keer uit was met Manon, een goede vriendin van mij, was Eddy er ook en we hadden toen al contact via msn...We hebben gezoend die avond...Aan het eind bracht hij me met de auto naar huis en vroeg of ik iets met hem wou. Dat vond ik best wel snel gaan, dus ik kon geen ja zeggen...Ik heb toen gezegd dat ik eerst wat tijd met hem wou doorbrengen en dat hebben we gedaan. Iets van 6 weken zagen we elkaar in het weekend en dat was elke keer wel heel fijn. Nu zijn we 2 weekjes samen
Ik hoop maar dat het goed gaat! Soms is het nog wel eens moeilijk als ik Abdu zie of spreek, maar ik doe mijn best om verder te gaan.Soms zoek ik mijn vader wel eens op, maar niet echt supervaak. Eigenlijk heb ik daar niet zo'n behoefte aan...
Ik heb best een druk leventje nu...Ik ga naar school (examens binnenkort), ik zwem s'avonds, ik werk in het weekend, zie Eddy in het weekend, ga uit in het weekend
Wel druk, maar wel leuk...
05 mei 2004 - bewerkt op 10 mrt 2004
- meld ongepast verhaal
-
Pink-Stil3
woensdag 05 mei 2004 10:43
Veel geluk met Eddy,
En leuk om weer eens wat te horen na zo'n lange tijd
KUZz -
anouk
woensdag 05 mei 2004 16:56
lang geleden, maar fijn dat je terug bent.. veel geluk met eddy!
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 03 okt 2004 Alles gaat verder...
- O 28 jun 2004 Update.
- O 15 jun 2004 Vragenlijst2 :D
- O 15 jun 2004 Marco Borsato! ( 1 )
- O 04 jun 2004 Word kwaad op me. ( 3 )
- O 02 jun 2004 Examen [update] ( 2 )
- O 10 mei 2004 Ontmoeting.
- O 05 mei 2004 :) Ben ik weer!
- O 05 mei 2004 Leven. ( 2 )
- O 05 mei 2004 Vragenlijstje
- O 30 apr 2004 (op)nieuw beginnen. ( 2 )