Lichaam accepteren, TW: gedachten over eetstoornis
Ik vind het naar voor mijn jongere zelf dat ik altijd last had van vetjes.
Ik heb het bij andere vrouwen altijd mooi gevonden, zolang ze er niet zoveel hadden dat het oncomfortabel uitzag. Maar gewoonweg omdat het dus oncomfortabel uitzag, veel vet.
Als 19-jarige, net voordat ik mijn sportliefde consequent toepaste, genoot ik zoveel van de extra kilo's die ik had en de baggy kleding die ik droeg. Het voelde goed om ruimte in te nemen.
Sindsdien, ook toen ik sportte, verlangde ik eigenlijk naar *meer* lichaamsgewicht zonder dat ik er last van had.
Ik voel me ontzettend fijn met mijn 67 kg nu.
Maar stiekem twijfel ik regelmatig of ik niet, op een geleidelijke manier met sport en fysio oefeningen om mijn gewrichten en alles sterker te maken, meer wil aankomen.
Niet heel veel. Maar ik geniet zo van de zachtheid.
en nu ik niet een vriend heb die de schadelijke aziatische bullshit heeft van dat hij een dikzak is en "je moet oppassen dat je niet dik wordt" tegen mij zegt (deed ie echt weinig maar toch. Het bleef hangen.)
Denk ik daaraan.
Maar ja.
Dit zijn wss gedachten die... Voortkomen door een gevoel van gebrek aan controle over mijn omgeving.
Beetje in dezelfde lijn als anorexia en dergelijke stoornissen.
Een van de mogelijke motivaties die patienten hebben is dat ze, naja, minder ruimte willen innemen, of hoe werd dat ook alweer verwoord. Een andere is een verlangen naar een controle van *iets* in hun leven. (Even de schadelijke maatschappelijke zienswijzen over lichamen terzijde.)
Ik voel me juist een beetje... Gewichtloos, alsof ik geen invloed heb op mijn leven, alsof bijna alles buiten mijn controle ligt. Ik voel me klein en invloedloos. En ik heb daar geen vrede mee.
Ik wil meer ruimte innemen. Ik wil controle over iets. Ik wil tegen de richting ingaan.
Dus dan maar "oh ik wil een voller lichaam"
Jaja, hoofd...
Ga toch weg... Je lichaam is mooi nu. Je lichaam is genoeg.
En sja als ik regelmatig en goed blijf sporten, wie weet wat voor mooie spierontwikkeling ik zal zien onder de vetjes die ik sowieso heb en onderhoud en dan ja.
Maar niet bewust mijn uiterlijk willen veranderen, *UIT ONTEVREDENHEID over hoe het uitziet* dat is niet de bedoeling... Gewoon... Blijven zorgen ervoor...
Ik heb het bij andere vrouwen altijd mooi gevonden, zolang ze er niet zoveel hadden dat het oncomfortabel uitzag. Maar gewoonweg omdat het dus oncomfortabel uitzag, veel vet.
Als 19-jarige, net voordat ik mijn sportliefde consequent toepaste, genoot ik zoveel van de extra kilo's die ik had en de baggy kleding die ik droeg. Het voelde goed om ruimte in te nemen.
Sindsdien, ook toen ik sportte, verlangde ik eigenlijk naar *meer* lichaamsgewicht zonder dat ik er last van had.
Ik voel me ontzettend fijn met mijn 67 kg nu.
Maar stiekem twijfel ik regelmatig of ik niet, op een geleidelijke manier met sport en fysio oefeningen om mijn gewrichten en alles sterker te maken, meer wil aankomen.
Niet heel veel. Maar ik geniet zo van de zachtheid.
en nu ik niet een vriend heb die de schadelijke aziatische bullshit heeft van dat hij een dikzak is en "je moet oppassen dat je niet dik wordt" tegen mij zegt (deed ie echt weinig maar toch. Het bleef hangen.)
Denk ik daaraan.
Maar ja.
Dit zijn wss gedachten die... Voortkomen door een gevoel van gebrek aan controle over mijn omgeving.
Beetje in dezelfde lijn als anorexia en dergelijke stoornissen.
Een van de mogelijke motivaties die patienten hebben is dat ze, naja, minder ruimte willen innemen, of hoe werd dat ook alweer verwoord. Een andere is een verlangen naar een controle van *iets* in hun leven. (Even de schadelijke maatschappelijke zienswijzen over lichamen terzijde.)
Ik voel me juist een beetje... Gewichtloos, alsof ik geen invloed heb op mijn leven, alsof bijna alles buiten mijn controle ligt. Ik voel me klein en invloedloos. En ik heb daar geen vrede mee.
Ik wil meer ruimte innemen. Ik wil controle over iets. Ik wil tegen de richting ingaan.
Dus dan maar "oh ik wil een voller lichaam"
Jaja, hoofd...
Ga toch weg... Je lichaam is mooi nu. Je lichaam is genoeg.
En sja als ik regelmatig en goed blijf sporten, wie weet wat voor mooie spierontwikkeling ik zal zien onder de vetjes die ik sowieso heb en onderhoud en dan ja.
Maar niet bewust mijn uiterlijk willen veranderen, *UIT ONTEVREDENHEID over hoe het uitziet* dat is niet de bedoeling... Gewoon... Blijven zorgen ervoor...
18 feb 2022 - bewerkt op 18 feb 2022
- meld ongepast verhaal
-
LilAngel
vrijdag 18 februari 2022 19:06
Ruimte innemen.. dat is inderdaad een mooie metafoor. Zolang jij je gezond en fijn voelt en dat ook echt bent is het volgens mij oké, toch?
-
Lezer
vrijdag 18 februari 2022 20:40
Ik ben het eens met wat @LilAngel zegt.
Die heeft het goed verwoord al.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 24 feb 2023 Om deze periode te overleven moet ik blijkbaar
- O 24 feb 2023 "Kersenboom"
- O 20 feb 2023 Traumatherapie - hoe een lijst maken? ( 2 )
- O 16 feb 2023 Kerst was trouwens oké ( 1 )
- O 08 feb 2023 "Jullie verschillen te veel in lengte" ( 3 )
- O 27 dec 2022 Satire - zorg ervoor dat ze zich schamen!
- O 05 nov 2022 Rotweek, maar ik ga er beter mee om
- O 04 okt 2022 Oplossing: pot gehaald en later airfryer ( 2 )
- O 03 okt 2022 Kookliefhebbers? Vraag. ( 3 )
- O 19 sep 2022 Focussen op het positieve
- O 27 jul 2022 Bericht (een) vriend van moeder
- O 19 jul 2022 NLMP dag 2
- O 18 jul 2022 Adem in & uit
- O 17 jul 2022 30 dagen nietlullenmaarpoetsen-challenge ( 2 )
- O 17 jul 2022 Nieuwe ov-chipkaart!