Liefde is moeilijk

Wel, het is werkelijk voor het eerst dat ik zoiets doe, dus...
Anyways, mijn huidige situatie vraagt er gewoon om opgeschreven te worden, dus dat doe ik bij deze.

Zoals de titel al zegt - ik vind liefde echt moeilijk.
Zes verschillende meiden heb ik leuk gevonden - zeven als je degene van nu meetelt.
Hoe verging het?

- De eerste verdween uit mijn leven toen ze ging verhuizen.
- De tweede zei eerst dat ze me leuk vond - een week later krijg ik te horen dat dit niet het geval was.
- De derde vond me niet leuk.
- De vierde vond me niet leuk - sterker nog, een jaar nadat ik er voor het eerst aan dacht dat zij wel leuk is, ontvang ik op een dag een klap in mijn gezicht van haar en een vriendin (en so help me God, 3 jaar later weet ik nog altijd niet wat ik heb gedaan om dat te verdienen) - ik heb nog altijd een hekel aan d'r..
- De vijfde (bekend verhaal) kreeg een vriendje.
- De zesde vond een goeie vriend van mij leuk - en die vriend vond haar leuk. Well, for a time.
Uiteindelijk werd het niks tussen hen twee, maar mijn liefde voor haar was toen al zo goed als
verdwenen.

En nu dan... de zevende..
Drie keer raden.
Jawel - ze vindt me niet leuk.
Of als ze dat al vindt, dan vindt ze haar (inmiddels ex-)vriendje leuker...
Helemaal vervelend is het omdat ook zij een goeie vriend van mij leuk vindt - sterker nog; dezelfde goeie vriend als van "nummer zes".

Hoe ga je daar in Godsnaam mee om?
Ik zou haar wel willen vertellen hoe leuk ik haar wel niet vind...
Maar ja, zij geeft waarschijnlijk nog ontzettend veel om haar ex-vriendje, en daar heb ik nu ook niet bepaald iets aan.

Misschien is dat wel waarom ik het haar maar niet kan vertellen...
Ik weet ten slotte dat ze toch al iemand anders heel leuk vindt - waarom zou ik haar dan vertellen dat ik haar leuk vind, en aan haar vragen of zij hetzelfde over mij denkt?
Grote kans dat ik toch afgewezen wordt, want ja, zij vindt die goeie vriend van mij leuk...

Gewoon dit alles - het feit dat ik haar heel leuk vindt, maar het haar niet kan vertellen; het maakt dat ik me ongelukkig voel...

Ik snap ook maar niet wat ik niet heb, en die mensen die wel iemands vriendje zijn wel hebben...
Voor zover ik weet ben ik nou ook weer niet lelijk...
Om jullie (de lezers) een beetje een idee te geven:
Ik fitness elke dag en heb haast 10 jaar op voetbal gezeten, dus spieren heb ik wel - ik ben niet dik; eet gezond en gevarieerd, ik ben lang...

Haast iedereen zegt vaak dat ik zo beleefd en aardig ben (which I always try to be...)
Ik ben ook serieus nooit echt boos (ik ben eigenlijk elke dag gewoon lekker vrolijk)..
Dus aan eventueel vervelend gedrag zal het toch ook niet liggen...?

Vrienden heb ik ook meer dan genoeg, dus ik ben niet zo'n buitengesloten typetje..
Ik zit op HAVO, volgend jaar HBO, dus aan dom (of juist "te slim" - no offence to de VWO'ers onder ons) gedrag kan het ook niet liggen..

Met dit alles, waarom kiezen de meisjes van mijn dromen dan steeds weer voor iemand anders?

Ik vind het moeilijk..

- J'tje



P.S. Reacties hoeven niet, zouden wel fijn zijn blozen
30 mei 2010 - bewerkt op 01 jun 2010 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Jeetje
Jeetje, man, 14 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende