Ik ben 20 jaar en op het moment vrijgezel...al sinds 19 januari 1987
Ik heb twee weken geleden voor het eerst gezoend
Ik ben nog maagd.
Kijk, ok ik heb 4,5 jaar gemist.
Maar wat is er aan mij of met mij, dat iedere meid die ik leer kennen...dat we altijd goede vriendinnen worden, niet dat dat erg is (sterker nog ben ik erg blij mee), maar geen relatie/verkering hoe je het ook wilt noemen
Ik krijg altijd te horen dat ik een lieve jongen ben en het komt wel goed.
IK krijg altijd te horen dat ik een sgatjuh ben en dat er heus meiden zijn die mij leuk gaan vinden.
Hoelang moet ik daar nog op wachten?
Vroeger werd ik altijd afgewezen. 9 van de tien keer kreeg ik niet te horen waarom.
En zowel, dan was het altijd: "Ja, je bent dom en lelijk en zus en zo..."
Mijn moeder zij altijd maar dat dat meiden waren die eigenlijk weinig zelfvertrouwen hadden en liever gezien werden met een knappe jongen(9 van de 10 keer players
vuile misbruikersmisbaksels dat het zijn, wat mijn part krijgen ze de hongkongindianenteringtiefus) dan met mij. Dat is heel zielig.
Want daardoor boren ze mijn zelfvertrouwen op een punt van -250000000.
Het is nu al zeker een stuk hoger, maar nog niet hoog genoeg.
Kan het daarmee te maken hebben? Dat meiden me daarom niet zien staan? Omdat ik geen zelfvertrouwen vertoon?
Nu weet ik zowiezo van bepaalde bronnen dat die knappen meiden nauwelijks aan een vent komen, omdat die allemaal denken dat zij onbereikbaar zijn
.
Maar ik wil ook wel eens meemaken, de voor- en nadelen van een relatie/verkering, de hoogte en laagte punten.
Ik doe hier nie zielig en ik wil ook niet zielig gevonden worden en ik ga ook niet naar datingsites, ik ga ook niet naar de hoeren en ik ga ook niet lopen bedelen.
Het komt vanzelf...maar mijn priemende vraag is...
How in godsname long, do I have to waite? I won't be sitting here forever. And I certainly don't want to die before I have had sex and more important, before I even have had a girlfriend.
And bloody hell no...you won't be seeing me in the redlightdistrict
.
kus knuf
Stan